De tussenstops: Kuala Terrenganu, Taiping, Georgetown en Kuala Selangor

Door: DBakker

Geplaatst op Aug 31, 2016

KUALA TERRENGANU
De receptioniste zegt dat we die dag geluk hebben (kijken we niet meer van op als 'lucky dutch'), want het Terrenganufestival begint die avond en de sultan zal de avond om 20u openen. Er is een parade en je kunt allerlei lokale lekkernijen proeven. Dus wij netjes om half acht een goede plek gezocht waarbij we de sultan goed in beeld zouden hebben. Het is een soort koning in zijn staat, dus dat zou pracht en praal worden. Om negen uur was de vriendelijke vent er nog niet en werd ik het wachten behoorlijk zat. Ik wilde de lekkernijen proeven! Gelukkig, om half tien, politiebegeleiding en met toeters en bellen kwam ie aan, de royal highness.... Alle hoge piefen verwelkomen hem strak in jurkpak en hoe komt hij? Een potje chagrijnig hangend in zij troon in z'n spijkerbroek....pfff, echt? Na een paar foto's dan toch eindelijk richting het eten, maar waar komen we terecht? Midden in de wachtende parade, die voor de sultan gaat optreden! Met iedereen op de foto: de kostuums, de riksja's, de chinese draken etc. Door de paraplusteeg naar de feeststraat gelopen en met coupons konden we allerlei dingen proeven. Currypuffs, Wonton, Steamboat (fondue in een rijdend stalletje), pangsit, springrolls en noem maar op. Na wat proeverijen het avondeten naar binnen werken, waarbij de parade ook nog eens een optreden gaf in de feeststraat. Had dit niet willen missen.

TAIPING
Georgetown bleek toch onbereikbaar binnen een dag, dus een tussenstop gemaakt in Taiping, de stad van de vrede. Deze stad is ooit veroverd (o.i.d.) door de chinezen en dat zie je ook. Het merendeel van de bevolking is Chinees. Eigenlijk hebben we hier weinig gedaan en vonden we het wel prima om in het hotel te chillen. Biertjes gedronken in de skybar en toen daar ook ons eten gebracht kon worden, waren we helemaal happy. Ik ging weer eens een lokale specialiteit proeven. Helaas voor mij zaten er overheerlijke sperziebonen in...dacht ik, totdat mijn mond in de fik stond en ik een minipeper naar binnen heb gewerkt! Ik wist even niet meer hoe ik het had, ik zat gewoon te huilen aan tafel. Die fout maak ik maar 1x! De volgende avond biefstukje genomen. Tijd om naar bed te gaan om door te rijden naar ons 4-daagse jungleavontuur in Royal Belum State Park (zie aparte blog)

GEORGETOWN
Via de brug naar het schiereiland Penang, naar Georgetown, het voedselparadijs volgens velen. Wat een ontzettend rare en chaotische stad is dat! Bussen, auto's, fietsers, brommers en voetgangers crossen dwars door elkaar, zonder enig overzicht. Soms is er een stoep, soms geen stoep, er zijn wel oversteeklichten voor voetgangers, maar die werken niet. In elke steeg is een artistieke tekening, een kunstwerk of een tempel te vinden. Chinatown zit overal, terwijl de wijk little India bij elkaar zit. In geen enkele straat is een winkel te vinden, maar in alle straten zitten hostels voor backpackers. Toen we de stad wel een beetje zat waren, liepen we richting hotel om daar een tentje te vinden om te zitten. Zag ik ineens Red Paradise Food Garden. Een paradijs aan eten!

We keken ons ogen uit aan wat hier gaande was. Overal tafeltjes en rondom voedselketens, van kantonees naar maleis, van chinees naar filipijns van east meets west naar barbecue naar hele fishplates. I love it! Mij kreeg je hier niet meer weg! Alsof het weer mij goed gezind was, kwam het ineens met bakken uit de lucht en waren we verplicht om hier nog een tijd te blijven. He-le-maal niet erg! Lekker gambamaaltje, daarna sushi mmm heerlijk en ik zag steeds meer voorbij komen wat mijn aandacht trok. Om 21u werd er zelfs nog opgetreden, waarbij George Baker (una paloma blanca) en de synthesizer man niet mocht ontbreken. Heerlijk lekker even stomme muziek om je oren. Af en toe heb je dat nodig, toch? En elke keer als je omkeek, werd je glas weer volgegoten, dat doen ze wel goed hier (maar slecht voor je portemonnee). Ondanks de rare indruk van de stad, toch graag nog een nachtje langer willen blijven. Het was duidelijk dat deze stad pas rond etenstijd tot leven komt en pas in de vroege uurtjes sluit.


KUALA SELANGOR
Vandaag zitten we in Kuala Selangor. Een dorp net buiten Kuala Lumpur. Vanochtend vertrokken uit Georgetown en morgen naar ons laatste bestemming in Sepang (ook bekend van het F1 circuit), een resort dat net zo gebouwd is als het palmeiland in Dubai. Daar gaan we lekker uitrusten en chillen om uitgerust weer aan de terugreis te beginnen de 24ste. Maar eerst dus hier: wederom zomaar een dorp, aangewezen op de kaart wat behoorlijk veel trekpleisters schijnt te hebben, zoals eagles voeren en vuurvliegjes kijken. Maar ook mangrovetours en fietstours zijn hier te vinden. Helaas voor ons is het weer zo slecht (100% stortregen) waardoor we een aantal keer hebben moeten stoppen langs de snelweg om te wachten tot het minder werd. Daardoor kwamen we te laat aan en hebben we niks kunnen doen. Heel misschien morgen, want de rit naar het resort is maar 2 uur. Het hotel heeft een soort binnentuin aan de rivier waar we net heerlijke gamba's hebben gegeten en we zitten nu op een groot scherm een HBO-film te kijken. Nou ja, Jen kijkt en ik schrijf. Overigens mocht ik net nog een lokale specialiteit proeven: schaafijs met zoete saus erover en maïskorrels en kidneybonen (???) erin. Niet te eten! Voor het eerst dat ik geen ijs lust en dat zeg ik niet vaak. De gasten die het gemaakt hadden, moesten erg lachen om mijn hoofd en eerlijk gezegd vinden ze het zelf ook niet lekker. Geef het mij dan ook niet, schooiers! Ik kan in ieder geval niet wachten wat morgen weer brengt aan verrassingen.