Een moment vastgelegd. Een herinnering. Een foto.
Een moment vastgelegd. Een herinnering. Een foto.
Na eerst een paar nachten in Kuala Lumpur hadden we een vliegticket naar het eiland Langkawi geboekt. Aangekomen bij ons huisje op het strand was onze dochter van toen 4 jaar natuurlijk erg ongeduldig, wij wilden eerst even een paar spulletjes uitpakken en omkleden om dan naar het strand te gaan. Onze dochter vond dat geen goed idee "pap, ik wil nu naar de zee"... ik dus maar samen met haar gelijk naar het strand.
Ze loopt zo snel als ze kan over het strand en rent bijna naar de zee... ze stopt en voelt voorzichtig met haar voetjes het warme water. Ze ziet een wereld die zo anders dan die ze kent van thuis. Ik zie haar ogen twinkelen en ik zie dat ze straalt en blij en gelukkig is. En daarom ben ik dat ook. De tijd staat even stil en alles om me heen is even vergeten. Een tinteling door mijn lichaam, mijn ogen een beetje vochtig.... een moment van puur en intens geluk.
Misschien dat ik dit moment en gevoel ooit weer vergeet, maar ik weet zeker dat bij het zien van deze foto's het gevoel weer terugkomt. Een foto. Een herinnering. Een moment vastgelegd.