Jordanië in vogelvlucht

Door: MarloesZw

Geplaatst op Dec 28, 2012

Tien dagen voor een land met zoveel eeuwenoude historische ijkpunten als Jordanië lijkt een onmogelijke opgave. Daarom gingen we niet op eigen houtje, maar boekten we (vriend & ik) een groepsreis. Nadelen zijn er zeker te noemen: het programma ligt veelal vast en je gaat de hoogtepunten af omringd door vele andere toeristengroepjes. Maar met een open blik en interesse voor de verhalen van je gids bouw je een kortstondige band op die zelfs in de woestijn zijn vruchten afwerpt.
Na een dag in het spectaculaire Petra waar we alle koningsgraven, kloosters, en ieder mogelijk uitzichtpunt waren opgeklauterd, trokken we de woestijn in. De Wadi Rum. Door velen geprezen als één van de mooiste woestijnen op aarde. Terecht. Een jeeptocht in de namiddag door het lauwwarme zand gaf een schitterend kijkje op de rotsformaties die als mini-vulkanen boven het rode zand uitsteken. Het bekijken van de zonsondergang in de woestijn vanaf één van die rotspartijen maakte het beeld helemaal af. Wist ik toen veel.

Na het ultieme toeristenuitje de volgende morgen- een rondje op een kameel- was het bijna tijd om de spullen in te pakken en door te reizen naar het kustplaatsje Aqaba. Ik was net van de kameel afgestegen toen ik een bijzonder voertuigje zag staan op woestijnvlakte buiten ons kamp. De gids wenkte mij en mijn vriend snel. 'Dat is een microlight vliegtuigje', verklaarde hij het toestel dat het best te beschrijven is als een paraglide zeil met twee stoelen en een propeller met moter eronder. 'Je zou het echt moeten proberen.' Er zou nét genoeg tijd zijn om ieder een vlucht van 10 minuten te laten maken voordat we met de groep de bus in zouden gaan. Voordat ik er uberhaupt over na kon denken, of gehinderd zou zijn door de hoogtevrees, zat ik al in de achterste stoel met een bril en koptelefoon op. De piloot nam voor mij plaats en nam het stuur, een lange horizontale balk, in zijn handen. 'You ready?' Ik knikte.

Ken je dat gevoel in een droom? Dat je ademloos zweeft door de lucht, laag genoeg om de kamelenhoeder zijn kameel te zien voorttrekken, hoog genoeg om tussen scherpe bergpieken door te zweven en alleen de wind te horen suizen. En dan laat je ook de kamelenhoeder achter je. Voor even bestaat er alleen de Wadi Rum en dat kleine malle vliegtuigje.
Dus mijn tip voor een reis naar Jordanië is: mis de toeristische trekpleisters als Petra en de Dode Zee absoluut niet. Luister tegelijkertijd naar de gids. Wie weet biedt het ook zo'n uniek perspectief.