Jordanie 3 Petra

Door: Renie

Geplaatst op Nov 12, 2010

In Madada bezoeken we een Grieks-orthodoxe kerk waar zich een beroemd mozaïek van een landkaart van het middenoosten bevindt. Vervolgens gaan we naar de berg Nebo. Hier was Mozes ooit, wat ik een heel bijzondere ervaring vind. In 1933 is een Deense groep archeologen begonnen met de restauratie. Prachtig uitzicht is ons beloofd. Helaas is het vandaag erg heiig waardoor we niets zien. We weten dat voor ons Jericho moet liggen. Het ziet er allemaal verzorgd uit: omdat paus Johannes Paulus hier geweest is alles recentelijk opgeknapt. Er zijn hier heel grote hagedissen.
Dan eindelijk richting het veelbelovende Petra. Voor het eerst rijden we echt door een woestijnlandschap.
Hier en daar Bedoeïenententen en schaapskudden. Soms een groepje huizen. We dijden door een kloof waar we een heel mooi uitzicht hebben op een kaal berglandschap waar een weg doorheen kronkelt.
's Avonds om 19 uur komen we in Petra aan waar de zon net onder gaat.

Om 8 uur vetrekken we richting Petra.
Dit is de mooiste plaats van Jordanië en waarschijnlijk van het hele Midden Oosten. De fascinerende roze stad is door de UNESCO werd uitgeroepen tot werelderfgoed.
Petra is de nalatenschap van de Nabateërs, een ijverig Arabisch volk dan meer dan 2.000 jaar geleden in Zuid-Jordanië leefde. Vanuit een goed verborgen standplaats beheersten zij de handelsroutes van het oude Arabië. In ruil voor tolgeld beschermden zij de karavanen die hier langstrokken met Indische specerijen en zijde, Afrikaans ivoor en Afrikaanse dierenhuiden.
De aantrekkingskracht van Petra ligt vooral in de spectaculaire ligging van de stad, die zich in een enge en diepe woestijnkloof bevindt. Via de hoofdingang komt men in de kloof ('Siq' genoemd) die door een prehistorische aardbeving werd gecreëerd. Terwijl men zich een weg baant langs de rotswanden ontdekt men overal opschriften in oude talen en in de zandsteen uitgehouwen ruimtes.
We gaan per paard naar de ingang van de kloof. Arabieren op paarden komen ons in volle vaart tegemoet rijden om hun volgende vrachtje te halen.
Petra is het erfgoed van de Nabateërs, een ijverig Arabisch volk dat meer dan 2000 jaar geleden in Zuid-Jordanië leefde. Vanuit een goed verborgen schuilplaats beheersten ze de handelsroutes van het oude Arabië. Tijdens de 16e eeuw ging Petra volledig verloren voor het Westen en de stad bleef voor bijna 300 jaar verborgen.
De Siq is een kloof van ongeveer anderhalve kilometer lang die naar de stad leidt. Petra wordt ook wel de 'Roze Stad' genoemd vanwege de bijzondere roze-rode zandstenen die overal voor gebruikt zijn. Gangen en trappen leiden naar honderden gebouwen, gevels, graven, badhuizen en tempels. Petra is door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed en er wordt hard gewerkt om alles voor het nageslacht te behouden. De kloof is prachtig en af en toe heel smal. Mooie kleuren.
Plotseling zien we de Treasure opdoemen. Indrukwekkend. Talloze ezels en kamelen worden ons aangeboden maar we besluiten alles te voet te doen.
Er blijkt nog veel meer moois te zijn uitgehouwen. We beklimmen een berg naar een façade die lijkt op die bij de ingang [the monastry]. Deze is echter beter in takt gebleven. Een prachtig uitzicht over het bergmassief. We rusten uit op lange lage bankenen voelen ons een beetje Arabisch. Na de afdaling volgt de lunch. Daarna wordt de wandeling voortgezet naar een lange wand met ook weer andere facades. Erachter is meestal een holle ruimte. Onderweg komen we steeds souvenirkraampjes tegen. We zijn behoorlijk verbrand als we om 5 uur weer bij de bus zijn.
Vanavond hebben we een Bedoeïenenmaaltijd gegeten: rijst met schapenvlees.
Na afloop nog wat gedronken op het terras van een chique hotel met detectiepoortje en natuurlijk weer even aan de waterpijp gelurkt.
Het was weer een prachtige dag!