Petra een magnifieke plek
Jordanië
Azië
ALopezBlanco
Petra een magnifieke plek
Petra stond jaren bovenaan mijn lijstje van ‘te bezoeken plekken’. Daar is het nu vanaf, nu prijkt het bovenaan mijn lijstje ‘de mooiste plek die ik heb bezocht’. Waarom de mooiste plek?
Petra de stad die door de Nabateeërs zo’n 2,5 duizend jaar geleden is uitgehouwen in het zachte rode zandsteen van een magnifiek landschap. Een landschap met grillige rood gekleurde rotspartijen,weidsheid, mooi licht. Het deed ons denken aan het westen van de VS. Wat het voor mij de mooiste plek maakt is de combinatie van dit landschap, met de monumenten en als kers op de taart de vriendelijke, gastvrije Bedoeïenen.
Ik vertel je over onze ontdekking van Petra in 2 blogs.
Dag 1
We zijn we om 8 uur present en we leggen in totaal 16 km af. Ik met nog pijn in mijn rechterknie van de Danatrail en Wim die zich niet lekker voelt vanwege zijn darmen die beginnen op te spelen.
De entreeprijs voor Petra is fors voor 2 dagen betalen we samen 110 JOD, zo’n 135 EUR. Als je eenmaal binnen bent denk je daar niet meer aan. Zo fantastisch!
We lopen de weg naar het begin van de Siq (kloof). Het is er druk met paarden en paard en wagen.
‘You want horseride?’
‘It’s included in ticket’
Ja, tuurlijk!
Trap er niet in, na de rit blijkt de tip van 18 JOD not included. Daarbij ben ik geen voorstander van het promoten van dit ‘dierenleed’.
Het is ook druk met toeristen. Het lijkt ook drukker omdat we net tussen twee grote groepen inlopen. Eenmaal in de Siq valt het mee met de drukte.
De Siq is de toegang tot Petra. Het is een smalle, diepe kloof van 1,25 km lang. In de Siq zijn al een aantal interessante dingen te zien. We vangen zo nu en dan wat op van gidsen. Dat onthouden we voor later we moeten toch dezelfde weg terug.
Aan het einde van de Siq ontvouwt zich het wonder: je kijkt vanuit de donkere kloof het licht in naar het eerste imposante monument, het Schathuis. Gaaf!
Voor het Schathuis is het een bedrijvigheid van kamelen, ezels, soevenierverkopers, toeristen en Bedoeïenegidsen die je aanbieden om met ze naar boven te lopen voor een uitzicht van boven op de Treasury.
‘Look, you want this view of the Treasury, I can show you.’
Mobieltje wordt voor je gehouden met een foto.
‘No, thank you’ en we lopen door.
Je weigering wordt geaccepteerd, ze zijn niet opdringerig.
We lopen verder langs de Street of Facades, een rij graftombes. We kijken onze ogen uit. Niet alleen vanwege de grootsheid van de monumenten en de hoge rotswanden waarin ze zijn gebouwd maar ook vanwege de hiervoor genoemde bedrijvigheid.
Voor vandaag hebben we de wandeling naar het klooster op het programma. Omschreven als een pittige wandeling.
‘You want donkey to go to monastry?’
‘ No thank you.’
‘It’s 850 steps, are you sure?’
Hmmm. zijn we nog steeds zo zeker? Wim voelt zich niet zo lekker en ik begin mijn benen al te voelen.
Het was zeker pittig maar we hebben het gered!
Boven was een restaurantje waar we een kopje thee hebben gedronken met een fantastisch uitzicht op het klooster. Met gebrek aan Al-Kohool zijn we tijdens deze reis echte theeleuten geworden.
Het klooster is een van de grootste monumenten in Petra het is 47 meter breed en en 48.3 meter hoog!
Na een half uurtje rust zetten we de terugtocht in. Naar beneden is een aanslag op je gewrichten. Wim loopt goed door. Als ik weer bij hem aansluit blijkt dat dit is omdat zijn buik begint op te spelen. Geen WC in de buurt, behalve Wim zelf (zijn initialen zijn W.C. :-) )
Wat nu? Hup, van het wandelpad af een stuk omhoog en een verdekt plekje zoeken. Het is gelukt!
Wim liep een stuk lichter daarna.
Langs het wandelpad staan souvenierstalletjes.
Bij elk stalletje ‘ very cheap, 1 dinar’ . We slaan het elke keer weer vriendelijk af.
Een man vond Wim zijn verrekijker wel mooi en hij wilde wel wat van zijn handelswaar ruilen voor de verrekijker. Verrekijkers blijken een geliefd object voor de Bedoeienen
In plaats van ruilen mocht hij door verrekijker kijken.
Het was zo grappig! Wim had zijn verrekijker om, de man kroop onder het hengsel door, hij stond lekker gezellig tegen Wim aan en keek door de verrekijker.
Wim voelt zich niet echt lekker en we besluiten dan ook om het hier bij te laten voor de eerste dag. We wandelen rustig terug richting uitgang. We nemen nog een kijkje bij de ruïnes van de great tempel en gaan met een Nabateëer op de foto.
Rond een uur of drie zijn we in het hotel dat we ook niet meer verlaten. Morgen weer een dag.
Foto's
