Hiken door het natuurreservaat Dana

Door: Joseetje

Geplaatst op Aug 4, 2010

Hetzelfde mannetje als die ons langs de highlights langs de Dode Zee heeft gereden, rijdt ons de volgende dag via het kasteel van Kerak naar Dana. Onderweg krijgen we nog een lekkere Jordaanse nep Magnum van hem. Dana is een prachtig klein rotsdorpje waar nog maar enkele gezinnen wonen. Het gros van de huizen ligt in puin. Dana ligt in het Dana Nature Reserve waar wij zijn gekomen om te hiken. Verder is er niet veel dus in het Dana Hotel wordt voor ons gekookt en drinken we de hele avond mee uit de grote theepot. Hier weten we het zeker: echt ELKE Jordaan heeft een mobieltje. Uit het niets vraagt Suleyman, de hoteleigenaar-op-leeftijd: ‘Do you have blue tooth?’ Zelfs mijn eigen moeder heeft nog nooit van blue tooth gehoord (is geverifieerd) maar dit mannetje wil ons graag wat Arabische muziek toesturen. Helaas krijgen we geen verbinding met onze iPhone, maar Thomas brengt wel wat Hollandse hits ten gehore. Als per ongeluk ‘Bier en tieten’ door de kamer galmt en ik het niet meer heb van het lachen proberen ze al mee te zingen: ‘bier en tietuhhh!’ Schaamteloze Hollanders… Die arme Arabieren zouden eens moeten weten…

De hike de volgende dag van Dana door de wadi (canyon) is fantastisch. Onderweg passeren we het enige huisje (hoewel nog in aanbouw). Terwijl wij nieuwsgierig voor het hek de boomgaard begluren, zwaait een mannetje naar ons en wenkt ons binnen. Dit mannetje spreekt goed Engels en wanneer wij vertellen dat wij in Suleyman’s Dana Hotel slapen gaat hij gelijk zijn grote vriend Suleyman bellen.
‘Hi my friend, how are you?’
‘I’m fine thank you, how are you?’
‘I’m here with your friend Joss from Belgium!’
‘No no, not Belgium, Holland!’ roep ik.
De heren keuvelen nog wat waarna wij nogmaals vertellen dat we uit Holland komen.
‘Welcome to Jordan. In your country they speak Belgian?’

Na een uur theedrinken in de boomgaard met uitzicht door de hele vallei (inclusief 5 kamelen, al het andere wildlife hebben we niet kunnen spotten) vervolgen we onze hike. Tegen het einde doemen enkele bedoeïenententen op. Vanuit de eerste tent komt een blootvoetse jongen ons tegemoet en nodigt ons uit voor thee. Uiteraard ben ik helemaal gelukkig eindelijk in een echte bedoeïenentent bij een echte bedoeïenenfamilie te mogen kijken dus wij volgen de jongen. De tent staat in de brandende zon, er omheen lopen geiten en kippen en binnen zit moeders (met 2 gouden tanden!) naast het kampvuur. De 400 huisvliegen weten onze bezwete gezichten goed te vinden. Moeders zet thee op het kampvuur en we proberen wat Engelse zinnen. Moeders lacht alleen en begrijpt er weinig van – we houden het maar bij shokran (bedankt) - maar met de jongen kunnen we wel wat woorden wisselen. Zijn vriend komt er ook gezellig bij zitten en ook zien we een man van de tent verderop komen aanlopen. Ook hij schuift aan en we lachen wat naar elkaar. We bieden onze gastvrije gastfamilie een koekje aan. De buurman lacht zijn gebit van zwarte stompjes bloot en doopt ons koekje in de thee, want hihi kijk maar, er zitten geen tanden meer in zijn mond! En jawel, ook bij hem komt ineens een mobiele telefoon onder het gewaad vandaan, zijn trotse bezit.

Aan het einde van de wadi hebben we afgesproken met Ahmed die als gids/chauffeur voor Dana Hotel werkt. Aangezien teruglopen niet lukt in één dag en de lodge aan het einde van de wadi €84 kost, laten we ons voor €40 met de 4WD ophalen. Vanuit Dana een slordige 3 uur rijden heen en 3 uur rijden terug omdat er alleen een weg helemaal om het bergmassief loopt! Ahmed heeft bananen en een appel voor ons meegenomen. Onderweg stopt hij bij een winkeltje. Of we nog wat nodig hebben. Nee hoor. Ahmed wel, dus Ahmed naar de shop terwijl Thomas met de toegesnelde voetballertjes voetbalt. Als Ahmed terug komt heeft hij cakejes en guavasap voor ons drieën meegenomen. Onderweg stoppen we nog een paar keer voor prachtige vergezichten.
Die nacht is er een tourgroup aangekomen en is er geen plaats voor Thomas en José in Dana Hotel, wel hebben ze nog een tent op het dak… En zo slapen we die nacht in een heuse bedoeïenentent op het dak van Dana Hotel. Kou-allergisch Joseetje zag erg tegen de koude nacht op – en hier moest ik ook nog eens om 0.00 uur jarig worden grrr grrr – maar ik moet zeggen, met wederom 5 lagen kleren en 4 dekens was het prima vertoeven in de tent!