Jordanië
betalen in natura???
Het blogverhaal “op de bon – Lusaka” van tsjikatilo deed me herinneren aan mijn ontmoetingen met de politie in Jordanië.
Omdat Sandra en ik niet van het groepsreizen zijn en m’n zwager en schoonzus niet alleen buiten Europa op vakantie durven hebben we besloten om met z’n allen naar Jordanië te gaan. Al wel de hotels van te voren te besproken maar dan lekker met ons eigen huurautootje op pad. Nou, zo gezegd, zo gedaan. Op Amman na viel overal goed te rijden ondanks het gebrek aan een goede wegenkaart. Na een paar dagen waren we onderweg naar de dode zee toen we onze eerste controlepost tegen kwamen. Oom agent begon gelijk in het Arabisch maar toen hij mijn niet begrijpende blik zag kwam er in gebrekkig Engels “paper for car” uit en ik gaf ‘m maar alle papieren die ik bij de huurauto gekregen had. De post was bij een grote dam dus ik vroeg of we hier foto’s mochten maken. Dat was geen enkel probleem. De grote baas van de post kwam er ook al aanlopen om eens goed naar die 2 lange blonde dames te kijken die de auto waren uitgestapt. Hij heette ons welkom in Jordanië en we werden vriendelijk uitgenodigd om een kopje mierzoete thee te drinken en gelukkig hadden wij nog een pak koekjes erbij. Na een gezellig kwartiertje werden we hartelijk uitgezwaaid en een veilige reis toegewenst.
Mijn 2e ontmoeting met de blauwe brigade was helaas wat minder leuk. Over het algemeen let ik wel goed op mijn snelheid maar ja, je kan af en toe eens een bordje missen. Dus toen ik een heuvel opreed, zag ik iemand die druk stond te wuiven. Bij nader inzien niet een gezellig hallo maar een stopteken. Na ook door hem vriendelijk verwelkomd te zijn in Jordanië betrok zijn gezicht en hij zei in alle ernst dat ik een overtreding begaan had en veels te hard had gereden. Oh jee. Ik moest met hem meelopen naar het midden van de weg om de boete uit te schrijven en te betalen. In de politieauto zitten nog 2 collega’s van hem die al druk bezig zijn het papierwerk in orde te maken. De boete bedraagt ongeveer € 50. En als toerist zijnde moet je natuurlijk direct contant betalen. Maar mijn portemonnee ligt nog in de auto aan de andere kant van de drukke weg dus ik besluit het anders op te lossen. Veel reizigers kennen ze wel, de broekriem met rits aan de achterkant om geld e.d. veilig op te bergen. De Jordaanse politie kent dit nog niet. Dus toen ik eerst m’n shirt wat omhoog deed en de riem losmaakte keken een paar agenten eerst aandachtig en toen vol schrik mijn kant op. Wou ik in natura betalen?????????? De opluchting en hilariteit was groot toen ik het geld uit mijn riem tevoorschijn toverde en het bedrag overhandigde. Al lachend kreeg ik het grootste gedeelte weer terug. Toeristenkorting werd gezegd en ik kon € 20 armer maar een leuke anekdote rijker de reis voortzetten.