Royal Jordanian Hotel.... uh??
Royal Jordanian Hotel.... uh??
"Ben je ook binnen geweest?" vraagt de venter die aan de zijkant van het gebouw vanuit de laadklep van z'n bestelautootje thee en broodjes staat te verkopen.
Het is de laatste dag van onze rondreis door Israël en Jordanië en vanmiddag worden we bij het hotel opgehaald voor de transfer naar Queen Alia Airport.
Maar vanmorgen was er nog genoeg tijd om nog even een aantal fotogenieke plekjes langs te gaan,die ik eerder deze week vanuit de taxi had gezien. Dit is er éen van.
Na het ontbijt heb ik me door een taxi bij Regenboogstraat (Abu Bakr as Siddiq)) laten afzetten en vandaar af ben ik rustig teruggelopen langs Zahran Street richting Abdoun en Sweifieh waar ons hotel is.
Inmiddels heb ik er al heel wat kilometertjes en foto's opzitten en de mierzoete thee die de man me serveert gaat er best in.
Hij heeft gezien hoe ik me daarnet in allerlei bochten heb gewrongen en heen en weer liep om het gebouw toch maar zo gunstig mogelijk op de foto te krijgen.
Hij blijkt hier vrijwel dagelijks te staan en weet me heel wat details te vertellen over dit bijzondere stukje architectuur.
"Het is ontworpen door een Engelse of Noorse architect " vertelt hij. "En weet je dat er geen steen aan deze gevel te pas is gekomen? Hij bestaat helemaal uit glas en staal!. Bijzonder hè?"
Ja, dat is het zeker! Ik heb begrepen dat het nog heel nieuw is?
"Ja , het is pas in februari in gebruik genomen, ze hebben er bijna 3 jaar aan gebouwd"
"Maar je moet beslist ook even binnen gaan kijken, dat is haast nog mooier dan de buitenkant"
Inmiddels heb ik m'n thee op. Ik vraag hoeveel hij van mij krijgt?
"Nee, die krijg je van mij; ik vond het leuk even te praten. Welkom in Jordanië!"
Ik bedank hem uitgebreid en besluit zijn raad maar op te volgen. Ik heb nog wel tijd en als ik het goed heb ben ik nu niet ver meer van het hotel af.
Dus in plaats van m'n weg te vervolgen richting Koptische Kerk , keer ik weer terug naar de voorzijde van het gebouw.
Een nieuw hotel had ik begrepen van de taxichauffeur die ons gisteren een rondleiding door Amman had gegeven.
Het zou natuurlijk leuk zijn ook een paar foto's van dat bijzondere interieur te nemen.
Achter de draaideur blijkt dat de man niets teveel heeft gezegd. Het ziet er prachtig uit! Vanaf de fontein bij de receptie loopt er een smal kanaaltje met watervalletjes trapsgewijs tot helemaal achterin het gebouw. De hal ziet er heerlijk koel uit met bankjes en lommerrijke plekjes door het licht dat door de gevelconstructie wordt gefilterd.
Bij de ingang zit een bewaker die me vragend aankijkt als ik mijn camera te voorschijn haal.
Ik leg hem uit dat ik geen gast ben, maar dat ze me buiten hebben verteld dat het hier binnen zo mooi is en dat ik daar graag een paar foto's van wil maken.
Dat moet ik dan maar even bij de receptie gaan vragen vindt hij.
Ja hoor, prima, dan doe ik dat toch.
Bij de receptie krijg ik tot mijn verbazing als antwoord dat het nemen van foto's binnen niet is toegestaan. Mag niet van het management wordt me verteld. Raar hoor!
Ik herhaal dat "ze" buiten - ik laat het expres wat vaag, hopelijk denken ze dat ik de bewakers buiten bedoel- me juist naar binnen hebben gestuurd. En dat de foto's bestemd zijn voor een Nederlandse reissite (jullie dus ;) )
Dan moet ik het maar even bij het management gaan vragen. Die zitten op de eerste etage Zuid. Als ik door het veiligheidspoortje ga moet ik het gangetje links nemen, daar zijn de liften.
De liften hebben een heel apart systeem: je drukt op een paneeltje in naar welke etage je wilt en dan licht er op welke lift je moet nemen. In de lift zelf is geen bedieningspaneel met etages.
Op de eerste etage sla ik de gang rechts in en kom ik in een groot kantoor terecht.
Ik leg uit dat ik op zoek ben naar het management met een verzoek.
"Welk management?" krijg ik als antwoord. Uh..., nou gewoon het hotelmanagement....
"Van welk hotel?" Nou..... dit natuurlijk.... Er wordt een leidinggevende bijgehaald
Dan blijkt mijn vergissing. Ik ben helemaal niet in een modern hotel, maar in het nieuwe hoofdkwartier van Royal Jordanian Airways, dat eigenlijk niet echt voor publiek toegankelijk is. Hier werken alle medewerkers van de luchtvaartmaatschappij en wordt alles wat met het vliegverkeer te maken heeft geregeld.
Nadat er even smakelijk om mijn vergissing is gelachen krijg ik toch toestemming om vanaf de galerij een paar foto's van de hal te maken.
De moraal van dit verhaal??
Loop gewoon een mooi gebouw binnen en doe alsof je denkt dat het een hotel is.
Zeg dat het voor CRR is..
Dan kom je als het even kan met hele bijzondere foto's thuis....