Amman - een stad naar mijn goesting

Door: FrankFocus

Geplaatst op May 25, 2010

Geen appelen met peren vergelijken, antwoord ik steevast, als iemand weer eens historisch Damascus, mystiek Jeruzalem of antiek Cairo de hemel in prijst en Amman af doet als repulsively spick-and-span. Deze laatste (Engelse) quote is er eentje van de ‘grote’ travelwriter Paul Theroux, die hiermee alles zei wat ie kon, over de hoofdstad van Jordanië.

In tegenstelling tot de eerste drie vermelde steden, is Amman een 20ste eeuwse uitvinding. Tot een dag in 1921, toen Emir Abdullah de locatie uitkoos voor zijn nieuwe hoofdstad, was Amman een onbeduidend boerengat waar Circassische immigranten uit de Kaukasus in peis en vree samenleefden met seminomadische bedoeïenen. In 1948, met de oprichting van de staat Israel, kreeg de stad een eerste golf van Palestijnse vluchtelingen te verwerken. Vluchtelingenopvang zou de story of her life worden. Nadat Israel tijdens de zesdaagse oorlog de westoever van de Jordaan bezette, volgde een tweede influx van Palestijnen.

Het huidige, progressieve imago van Amman, kreeg vorm dankzij de Libanese burgeroorlog die startte in 1975. Tot dan toe, was Beiroet het culturele en intellectuele centrum van de Levant. De komst van internationale instellingen die de vijandigheden in Beiroet ontvluchtten, bracht geld met zich mee en opende de deuren met de Westerse wereld. De vluchtelingenstroom hield echter niet op. Na de inval van Irak in Koeweit in 1990, kreeg de stad te maken met een derde golf Palestijnse immigranten, en de Irakezen begonnen binnen te stromen nadat de coalition of the willing, het land tussen Tigris en Eufraat bezette in 2003.

Ik heb een dagje vrij en besluit deze smeltkroes van christenen en moslims, Palestijnen en Jordaniërs, bedoeïenen en stadslui eens van naderbij te bekijken. De archeologische musea en eeuwenoude theaters laat ik voor wat ze zijn en opteer bewust voor de nieuwe trends. Omdat ik te voet ben en alles traag wil absorberen pik ik de oude wijk Jebel Amman er uit. Prachtige villa’s uit de jaren dertig verschuilen zich hier in citroengaarden maar ook stijlvolle designshops zijn er door kritische architecten ingeplant in het gerestaureerde straatbeeld.