Masada (Hebreeuws: burcht) is een citadel op een rots bij de Dode Zee. Het is waar in 73 n.Chr. de laatste opstand van de Joden tegen de Romeinse veroveraars plaatsvond en waar alle verdedigers van het fort massaal zelfmoord pleegden.
Bezoekers kunnen met een kabelbaan in enkele minuten de berg opgaan, maar ook via een zeer oud slangenpad de berg oplopen.

Boven op de berg aangekomen zie ik een ingegraveerde tekst die me treft.
Vanuit het Engels vertaald:
"Generaties gaan voorbij maar de bergen blijven waar ze zijn.
Herodes bouwde voor zichzelf een prachtig fort-paleis. Romeinse en Joodse opstandelingen voegden er het drama van veroveringen en verwondingen aan toe. Het was ook hier dat de eerste monniken van de woestijn van Juda eenwording zochten met hun Schepper. En het was hier waar joodse kolonisten van voor de staat Israël hun hoogste idealen vonden in de naam van het Geloof en de Vrijheid. Iedereen was bereid te gaan tot de laatste druppel bloed.
Sinds de oprichting van Israël brachten de spades der archeologen het oude verhaal weer tot leven. Duizenden Israëlische soldaten zworen hun eed van trouw aan het land.
En hoe zit het met ons? Wat is onze Masada? Wat nemen wij van deze plek mee naar huis, en hoeveel van onszelf brengen we hier?"

Dit is een van de laatste plaatsen die door de Romeinen kon worden veroverd, en er ontstond omtrent het verzet bij Masada een mythe: de Massada mythe. Haar geschiedenis werd een heldenverhaal van onverzettelijkheid. En de uitspraak "Massada mag nooit meer vallen" is nu opgenomen in de eed die soldaten afleggen als ze het leger ingaan.