GGMAFThema, Koffie met de katten?
GGMAFThema, Koffie met de katten?
Oeps! Hoe red ik me daar nu uit?? Sta ik toch mooi even met m'n mond vol tanden...
De eerste ochtend na onze aankomst in Israël was ik al onbeschaafd vroeg wakker,veel vroeger dan mijn dochter die -dankzij de aangeschafte oordopjes?, ik schijn nogal te kunnen snurken- nog heerlijk op éen oor lag. Het was zelfs nog te vroeg voor het toch best matineuze ontbijt vanaf 6.30.
Dan kun je natuurlijk gaan liggen woelen, maar er lekker op uit trekken leek me een beter idee. Er begon al een bleek zonnetje door de gordijnen te breken en ons hotel in Netanya lag pal aan de strandboulevard, aan de rand van de stad. Toen we gisteravond op zoek waren gegaan naar een restaurantje had ik al gezien dat er ook een prachtig parkje met grillig gevormde olijfbomen was verderop. Ook stond er van alles te bloeien, oa wilde cyclaampjes.
Dus een lekkere ochtendwandeling richting centrum en langs strand en boulevard werd 't.
Camera's mee, want er zou genoeg te fotograferen zijn.
Zo vroeg in de ochtend waren er toch al redelijk wat mensen op de been, vooral sportievelingen die net als ik aan de wandel waren of gebruik maakten van de openlucht fitnessfaciliteiten die we later ook in andere plaatsen tijdens onze rondreis door Israël overal tegen zouden komen. Goed idee hoor! Moesten ze in Nederland ook doen (of zou dat met het weer hier toch niet zo'n succes zijn??). Verkeer was er echter nog nauwelijks en het was in tegenstelling tot de voorgaande avond heerlijk stil langs de boulevard.
Daardoor lieten zich vooral veel vogels zien, die me soms tot vlakbij lieten komen voor ze uiteindelijk toch maar het zekere voor het onzekere namen en opvlogen.
Ook zaten er op verschillende plaatsen katten hun kostje bij elkaar te scharrelen tussen wat de mensen zoal achterlaten of lekker met elkaar te stoeien tussen het groen. Op het strand zat een grote zwarte kater een frèle poesje het hof te maken in navolging van het verliefde stelletje dat even verderop liep.
Voor zwerfkatten zagen de meeste er eigenlijk veel te goed uit, goed gevulde buikjes (ook wel een paar met wat anders dan eten, de katers hadden goed hun best gedaan ;0) en glanzende vachten. Er zaten prachtige diertjes tussen en sommigen kwamen nieuwsgierig naar dat malle fotograferende mens toe voor een aai of een knuffel.
Al met al al heel wat foto's die eerste ochtend en de tijd was omgevlogen. Inmiddels al 8.00u geweest, hoogste tijd om het hotel, m'n dochter en het ontbijt eens op te gaan zoeken...
Dus bij de eerstvolgende opgang terug naar de boulevard. Bovenaan gekomen moest de al opgeborgen camera toch echt weer te voorschijn komen: langs de helling lag een prachtig veldje met wilde bloemen waartussen een heel stel katjes aan het ravotten was. Natuurlijk niet even stil blijven staan om te poseren hè.
Dus terwijl ik me daar zo in allerlei bochten aan het wringen was om ze er toch een beetje behoorlijk op te krijgen, trok ik zelf ook heel wat bekijks.
Een man van ongeveer mijn leeftijd sprak me aan, in het Hebreeuws, dus verstaan kon ik 'm niet echt.
"Mooi hè?" maakte ik uit z'n gebaren op. "Ja nou!"
Of ik met de poesjes en de bloemen op de foto wou? Ach niet persé, maar omdat je zo aandringt, toch ook wel een leuk aandenken voor in het foto-album.
Vervolgens ging meneer zelf nog maar een aantal foto's maken met m'n camera. Ik draaide er een beetje ongemakkelijk omheen, was dit nou een handig trucje om me m'n camera afhandig te maken??
Nee, daarvoor was ie toch te spontaan enthousiast.
Ja, ik had z'n aandacht weer! De volgende vraag begreep ik als "Heb je zelf ook katten?", alleen het laatste woord KAT of KAF ofzo meende ik te verstaan. "Ja", reageerde ik dus spontaan, "twee" en ik stak m'n vingers op, met een brede glimlach.
O jee, dat was helemaal fout, het volgende moment wil ie een arm om me heen slaan en me meetronen voor KOFFIE! ....
Hoe red ik me daar nou uit???