Hamas, Hummus & Hebreeuws

Door: Mdevocht

Geplaatst op Dec 3, 2010

“Wat moet je dáár toch doen?” Zomaar een reactie van een familielid of goede vriendin op mijn reis naar Israël en de Palestijnse gebieden. Net zo geesteloos als de vraag is, antwoord ik schaapachtig: “Uhm, je weet wel.. verhaaltjes schrijven en mensen ontmoeten.”

Een gematigd positieve ‘Oh..’ uit de mond van mijn gesprekspartner. Een ‘ik ga aanslagen ontmantelen, bommen onklaar maken en terroristen ontmaskeren’ had misschien wat meer stof doen opwaaien bij het thuisfront. Maar de woorden terrorist en aanslag vermijd ik liever tegenover mijn naaste geliefden. Net zoals de woorden Hamas en Gazastrook overigens. Ondanks mijn ontwijkende gedrag krijg ik toch een ‘let maar op..’ te horen.

Dat ene kleine zinnetje raakt bij mij precies de juiste plek in mijn hersenen. ‘Let maar op..’ Zonder er iets aan te kunnen doen, komt een vragenstroom op gang. Natuurlijk zal ik opletten - dat doe je toch altijd als je op reis gaat? Maar moet ik nu – omdat het Israël betreft - meer gaan opletten dan normaal? En waar moet ik dan eigenlijk op letten? Moet ik bij het zien van een geweer, een verdacht pakketje of een harige man met Arafat-sjaal direct een sprint trekken of zal ik – net zoals de bevolking van het gebied zelf – gewoon rustig verder gaan met mijn pita Hummus?

Misschien past de oer-Hollandse uitdrukking ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ wel beter bij de situatie daar, dan bij ons eigen kikkerlandje.

De media bepaalt grotendeels het beeld over het Midden Oosten. Jammer, want wat krijgt het zogenaamde ‘Westen’ te zien: een bulldozer die op mensen in rijdt, een zelfmoordaanslag op Israëlische militairen bij een checkpoint en aanslag op een schooltje in Jeruzalem.

De stempel ‘terrorist’ wordt erop geplakt en we gaan weer door met het dagelijkse leven. Wederom jammer, want we denken niet na over de motivatie van deze ‘terroristen’ en wat de gevolgen voor de rest van het gebied zijn. We horen überhaupt niet veel anders dan negatieve berichtgeving uit ‘het conflictgebied’. Daar leven toch ook mensen? Mensen zoals ik, die houden van dansen, muziek, familie en eten.. Israëli of Palestijn.