Tijdens een rondwandeling door Shiraz komen we langs een Koranschool. We besluiten een kijkje te nemen en als we de binnenplaats op lopen valt mijn oog gelijk op 3 mannen die in een hoek rustig met elkaar zitten te praten. Ze zien er anders uit dan de Iraniërs die we tot nu toe hebben gezien. Als ik een praatje probeer te maken blijkt al snel dat ze geen Engels spreken. Een toegesnelde mullah biedt uitkomst, hij is bereid iets over de mannen te vertellen.

Deze mannen zijn Afghaanse vluchtelingen, drie van de drie miljoen die in Iran worden opgevangen. Het zijn sjiieten en zij zijn gevlucht voor het jarenlange geweld in hun thuisland. Door hun geloof waren ze niet langer veilig in soennitisch Afghanistan.

De laatste jaren wordt het voor Iran steeds lastiger om zoveel vluchtelingen op te vangen. Door de voortdurende economische crisis wordt het steeds moeilijker om miljoenen extra monden te voeden en veel jonge Afghanen kiezen er daarom voor om 'door te reizen' naar Europa, zo ook een aantal familieleden van deze mannen.

Ik kijk nog eens goed naar het drietal. Deze mannen zijn al wat ouder en zijn waarschijnlijk het vluchten moe. Volgens de mullah komen zij hier iedere dag om met elkaar te praten, vertrouwd in hun eigen taal. De Koranschool is een ontmoetingsplaats, niet alleen voor hen maar ook voor andere Afghanen in Shiraz die hier dagelijks naartoe komen. Een veilige haven in een steeds ingewikkelder wordende wereld.