Isfahan is zonder twijfel de mooiste stad van Iran. Je vindt hier boulevards met palmbomen, de Meidan Enam (één van de grootste en mooiste pleinen ter wereld), prachtige moskeeën en paleizen, een eeuwenoude bazaar en de historische bruggen over de rivier Zayandeh.

Eén van de iconen van de stad is de Si-o-Seh Pol- brug, die er ’s avonds, als de 33 bogen verlicht zijn, sprookjesachtig uitziet. Op donderdagavond begint het islamitische weekend en is de brug de ontmoetingsplek voor de jeugd. Ze komen hier naartoe om te flaneren, relaxen of bij te kletsen. Nergens zie je zoveel verliefde stelletjes als hier.

Op de veldjes rond de brug vind je de families. Ze hebben hun tapijten uitgerold in het gras en er wordt gekookt en gepicknickt. Een wandeling hier heeft veel weg van een lopend buffet. Overal wordt eten aangeboden en word je uitgenodigd om thee te komen drinken. Volgens de Tarof, de Iraanse omgangsetiquette, hoor je dit aanbod drie keer te weigeren, maar ik moet toegeven dat ik er hier niet altijd aan gedacht heb.