Aan de zuidkant van het befaamde Plein van de Imam (Meidan Emam) ligt de Moskee van de Imam (Masjed-e Imam), ook wel bekend onder de naam van voor de Iraanse Revolutie, de Moskee van de Koning (Masjed-e Shah). Het was, zoals met veel gebouwen aan het aangrenzende plein, koning Abbas I die aanzet gaf tot de bouw en ervoor zorgde dat Isfahan een ongekende bloeiperiode beleefde. De eerste steen werd gelegd in 1611 bij het ingangsportaal aan het plein waar je, als je nauwkeurig genoeg kijkt, foutjes kunt ontdekken in de schijnbaar symmetrische patronen. Dit is echter met opzet gedaan, om zo de nederigheid en onvolmaaktheid van de kunstenaar te tonen in het aanzien van Allah. Deze poort staat evenwijdig aan het plein, precies recht tegenover de toegangspoort van de grote bazaar aan de overkant, waardoor het schuin staat ten opzichte van de rest van de moskee dat naar Mekka gekeerd is. De funderingsstenen (zoals op de foto te zien) zijn twee meter hoge blokken marmer en de muren zijn voor de rest bedekt met geglazuurde tegeltjes in precies zeven kleuren, in plaats van het gebruikelijke mozaïek, om zo de hoge kosten te drukken en om sneller door te kunnen werken. Na het afronden van de imposante koepel werd de bouw in 1629 voltooid. En sindsdien is er weinig veranderd, behalve het komen en gaan van nieuwsgierige buitenstaanders die op hun beurt weer worden gadegeslagen door een handjevol geestelijken die er overigens niet voor schromen om een gesprekje met je aan te gaan.

Net als bij een bezoek aan andere in gebruik zijnde moskeeën dient er rekening te worden gehouden met de gebedstijden. Deze zijn afhankelijk van de stand van de zon dus deze tijden kunnen verschillen van plaats tot plaats. In de meeste gevallen gaat de moskee dan eventjes dicht.