In de 16e en 17e eeuw bracht de wrede heerser Sjah Abbas I met geweld rust in het Perzische rijk. Isfahan werd zijn residentie, dus hij liet er o.a. een paleis optrekken aan het nieuwe plein Naghshe Jahan, dat gebruikt werd als poloveld. Vanaf het overdekte balkon kon hij met zijn gasten de wedstrijden volgen
Vanuit het hele land en daarbuiten werden mensen naar Isfahan gebracht. Zo kwamen er 3000 Armeense gezinnen naar de stad. De Armeense Vank kathedraal is door hen gebouwd.
Voor al die mensen moest er een bazaar komen; de kilometers lange Bozorg Bazaar. Je verdwaalt er makkelijk, maar je vindt altijd wel weer iemand die je de weg wijst.
In deze bazaar zijn geen souvenirs te vinden. Hier doe je de dagelijkse inkopen. Mevrouw rechts kan nog niet beslissen welke koperen pannen ze zal nemen. Onderhandelen duurt vaak lang.
In het midden komt een marktkoopman me met zijn brommer tegemoet. Volgeladen met de belangrijkste spullen gaat hij naar huis. De vrachtvervoerder met de wijde broek is op weg naar de tapijtstraat waar hij een vrachtje voor een klant moet vervoeren. De balen stof zijn al in het oranje plastic verpakt. De klant rekent nog even uit hoeveel hij moet betalen en dan is het sluitingstijd. Het hek achterin de gang gaat dicht; morgen weer een dag.