Iran is een land met een eeuwenoude cultuur. Het land van de duizend en een nacht is nog steeds sprookjesachtig, ondanks de wisselende regimes. Ik heb me er ook geen moment onveilig gevoeld. De bevolking is bijzonder vriendelijk; de mensen zijn oprecht geïnteresseerd in onze cultuur.
Als je mensen wilt ontmoeten, kan je het beste naar de bazaar gaan. De bazaar van Isfahan is nog heel origineel. Hier vind je geen souvenirwinkels, de inwoners doen gewoon hun dagelijkse boodschappen. Er worden tapijten verhandeld, de koper-en zilverbewerkers zijn bezig, de stoffenwinkel heeft het druk en er worden artikelen om het huis te versieren verkocht, zoals kleedjes en kussens. We zijn hier aan het eind van de avond, de handel wordt wat rustiger, de mensen gaan naar huis.
De oude dame in het midden heeft haar chador goed om zich heen geslagen; ze sloft moeizaam op haar pantoffels voorbij. In de noten, erwten- en bonenkraam is niets meer te doen. Links doet een toeriste nog haar laatste inkopen. Haar verplichte sjaal is afgezakt; hier doet men er niet moeilijk over.
Let wel op bij religieuze plaatsen; daar moeten vrouwen echt bedekt zijn.