Kubu lodge
Sumatra
Indonesië
Jelle51
Kubu lodge
Onze eerste verre reis, we zijn in Indonesie. Nadat we het prachtige Tobameer en het schiereiland Samosir hebben verlaten, zijn we door Atjeh getrokken. We komen na dagen reizen, voor ons gevoel aan het eind van de wereld. We slapen in hotel wat de naam hotel niet verdiend, zo krakkemikkig. Het eten is fijn, en ach de bedden vallen ook wel mee. De volgende ochtend vroeg uit de veren. We gaan 35 kilometer het oerwoud in met een jeep. Na 5 kilometer komen we al vast te zitten, de brug waar we overheen moeten is voor een gedeelte weggeslagen door hevige regenval. Met de chaufeur de gids en enkele mannen uit het dorp leggen we balken en planken om de jeep naar de overkant te rijden. Even spannend maar het lukt. Wij weer in de jeep, maar enkele kilometers verderop weer een halve brug. Al met al 3 keer een brug moeten repareren, maar dan komen wij toch bij de rivier waar ons bootje klaar ligt en wij gaan aan boord.
TRRRRRRRRR. Is het enige wat horen, 4 uur lang en oh wat is die boot hard!! Ik probeer me maar te concentreren op de groene omgeving, maar ben blij dat wij na 4 uur eindelijk uit het bootje kunnen. We stappen uit en zitten nu midden in het oerwoud. Ver weg van alles en je hoort verder niets, alleen de geluiden van het oerwoud. We worden naar ons huisje gebracht van de kubu lodge gebracht., een huis op palen, beneden de WC en wasgelegenheid en boven een slaapkamer, helemaal van Bamboe. Buiten hebben we een mooie veranda, die op de rivier uit kijkt en dat allemaal zo ver van de bewoonde wereld. Het is etenstijd en we krijgen een heerlijke rijsttafel voorgeschoteld. Na het eten gaan we tevreden slapen.
Ontbijt op onze veranda, twee ijsvogels duiken van een tak in het water, er spelen apen in een boom vlak voor ons huisje. Twee neushoorns vogels zitten te kletsen op het dak van ons huisje. Wat een paradijs is dit. Na het ontbijt gaan we wandelen op zoek naar orang oetans en andere dieren. We worden lekker gemaakt dat hier nog Sumatraanse tijgers leven. Voor we vertrekken, worden onze schoenen ingesmeerd met een mengsel van tabak, tegen de bloedzuigers. De wandeling is mooi maar zwaar door de warmte. We zien veel apen maar geen orang oetans en al helemaal geen tijgers.
We overlopen een stel kerels die illegaal bomen kappen, agressief komen ze op ons af en we besluiten maar door te lopen en ons er niet mee te bemoeien. Het begint ook te regenen en we gaan maar wer op weg naar ons huisje op palen. In de middag gaan we weer op pad om een Kubudorp te bezoeken, het is het dorpje van onze gids. Het is onze eerste kennismaking met een volk wat middenin een oerwoud leeft en we zijn versteld van de armoedige omgeving waarin deze mensen leven. Zij laten ons kennis maken met hun traditionele wijze van leven. Dat was veertien jaar geleden en ik vraag me nu af of dit nog bestaat. Om vijf uur in de stromende regen terug, als we ons uit kleden, zitten we ondanks de tabak onder de bloedzuigers, al lekker dik vol gezogen, ze zijn zelfs door de sokken heen gekropen.
We zijn een week op deze bijzondere locatie geweest en hebben het leven van de Kubu's van nabij mee mogen maken en prachtige wandelingen gemaakt. Ik denk er nog vaak aan terug.
Foto's
