Heel vrolijk was het jochie niet. Maar met zo'n lopende neus voel je je ook niet happy lijkt me. Toch vond hij die rare duikers die op zijn eilandje kwamen uitrusten en lunchen toch wel vermakelijk. Van onze lunch hoefde hij niets te hebben. Ondanks dat we wat vlees, vis, rijst, groenten en fruit bij ons hadden op ons bootje (lees: veredelde badkuip met twee buitenboord motoren) hield hij het bij witte rijst en vis die meer dan well done gebakken was door zijn moeder.
Later hoorden we dat Papuas op die kleine eilandjes in Raja Ampat niet snel iets anders eten dan rijst en vis omdat ze het gewoonweg niet gewend zijn...