Een heel mysterieus, rokend, donker, diep gat...

'Hoe diep is het??'
'Geen idee...'
'De rook gaat weg. Snel! Kijken hoe diep we kunnen kijken!'
'Klik' Foto gemaakt.
'Ik kan het nog niet echt zien, jij?'
'Nee... diep!'
'Wat een lucht!'
'Wat een uitzicht!!'
'De rook komt weer, kch,kch, die stank!'
'Snel de andere kant op uit die rookpluim...'

Zo ongeveer was het gesprek wat ik had met Jeroen (mijn man) toen we op de kraterrand van Bromo stonden. Ik weet het nog niet hoe diep het gat is. Geen idee!
Wat ik wel weet is dat ik het zo gaaf vond! Die stank is dan jammer, het deerde me niks. Ik vond het alleen maar gaaf om bij zo'n machtig natuurfenomeen te zijn. Het met eigen ogen te zien, te ruiken, beleven...

Wij waren er aan het einde van de middag en het was er toen echt rustig. Veel beter dan 's ochtends als iedereen gaat vanuit de zonsopkomst! Dus als je gaat: ga 's middags!

Exif: Nikon D7000; Sigma 10-20 bij 13mm; ISO 100; f/6,3; 1/100s