Normaal mogen er geen toeristen op de foto staan, behalve als het niet anders kan.
Hierbij een stukje uit mijn reisverslag:

Vandaag of eigenlijk nog ‘s nachts staat het kijken naar de zonsopkomst bij de Bromo-vulkaan op het programma.
Om 3 uur opstaan, en om half vier met jeeps naar een mooi uitzichtpunt op de kraterrand aan de noord-westkant van de vulkaan, hier wachten we tot de zon opkomt links van ons, en mooi de vulkaan en de berg ernaast zal oplichten.
Het is behoorlijk koud als we opstaan, en gelukkig helemaal helder met een hemel vol sterren. Even zagen we dit somber in want gistermiddag was het zwaarbewolkt, mistig en regende het. We stappen in jeeps en rijden door de grote krater om aan de andere kant weer naar boven te gaan, een enorme file met jeeps, al gauw komen er veel brommers bij. Als er al tientallen jeeps aan beide zijden van de weg geparkeerd staan rijden wij nog een heel eind door. Ergens in de lange rij zetten ze de jeeps aan de kant en zeggen ze dat we nog 100 meter moeten lopen. Achteraf blijkt dit 100 meter omhoog over ruim een kilometer weg.
In de jeep is mijn zaklamp uit mijn jaszak gevallen, maar die heb ik toch niet echt nodig. Het is erg inspannend lopen, terwijl er hordes mensen omhoog lopen en nog steeds jeeps doorrijden en tientallen ronkende brommers die je omhoog willen brengen. Ik krijg enorme hoestbuien van de uitlaatgassen en de rook van sigaretten en vuurtjes, blij dat ik nog niets gegeten heb.
Op een uitzichtpunt aangekomen blijft het grootste gedeelte van de groep staan, we kunnen hier mooi achter het hek de zon zien opkomen achter de bergen.
Als ik vraag waar de Bromo-vulkaan ligt, krijg ik te horen “die kun je hier niet zien, die ligt achter die berg”.
Nu had ik al eens de overzichtsfoto’s gezien en die wilde ik juist ook zelf maken, maar dan moest ik nog een stuk hoger naar het officiële uitzichtpunt. Foto’s van de zon die achter de berg vandaan komt had ik al eens eerder gemaakt, daar kwam ik nu niet voor.
Dus benauwd en half gestikt door de rook en uitlaatgassen, met een enorme hoestbui nog verder omhoog gelopen. Onderweg staat het helemaal vol met stalletjes, met mutsen, handschoenen, jassen, koffie & thee, fotomaterialen, souvenirs, etenswaren, offerbeertjes van bloemen en boeketjes. Het uitzichtpunt staat al zo vol met mensen dat je met geen mogelijkheid bij de rand kunt komen voor een vrij uitzicht, over de hoofden heen fotograferen wordt verstoord door een woud van selfiesticks. En ik stond te ver van de rand om de vulkaan te kunnen zien. Dus ik had behoorlijk de smoor in, en liep wat heen en weer te dralen toen ik iemand van onze groep op het hek aan de rand zag staan. Ze wenkte mij en ik kon tussen haar benen door de mooie overzichtsfoto’s van de vulkaankrater en de berg ernaast maken.
Als de zon net boven de berg uit komt lopen de eerste mensen al weer weg
Zo gauw de zon op is, even na 5 uur ’s ochtends beginnen we alweer aan de terugtocht. De afdaling gaat gelukkig sneller dan het naar boven klimmen, en het is nu licht. We maken onderweg nog een paar foto’s. Toen we langs het uitzichtpunt kwamen waar we eerst stonden, zagen we dat deze helemaal vol staat met brommers, zo dat er geen enkel plekje meer over is waar je nog kon staan om een foto te maken. We zijn nu vrij snel bij de auto’s, bij de auto aangekomen zoek ik mijn zaklamp, maar de auto is helemaal leeg, de chauffeur zegt niets gezien te hebben, zou me niet verbazen als ie hem gelijk verhandeld heeft. In een lange file rijden we terug naar het hotel, in de krater is nu een enorme drukte, er staan zelfs allerlei stalletjes met eten en benzine voor de brommers. We wisten wel dat het druk kon zijn, maar zo’n onvoorstelbare massa van mensen, jeeps en brommertjes hadden we ons niet kunnen voorstellen.
Terug bij het hotel kunnen we nu ook nog mooie foto’s van de Bromo krater maken.
En om 6 uur zitten we allemaal aan het ontbijt.

Voor het park rondom de Bromo moet je een flinke entree betalen (ca. € 15), met in het weekend een toeslag van 100.000 roepia (ca. € 6,5). De rit met jeeps of brommers moet je ook nog betalen.

Wil je deze verschrikkelijke kermis niet meemaken? De zon kun je n.l. best op een ander punt boven de bergen zien opkomen als je er al midden in de nacht je bed voor wilt uitkomen, en mooie plaatjes van de Bromo-vulkaan kun je ook best een paar uur later maken.
Na 6 uur ’s ochtends zijn de meeste uitzichtpunten alweer verlaten, en de zon staat dan nog redelijk laag voor mooie foto’s met strijklicht. Je moet het toch wel vroeg doen, want anders staat de zon te hoog, en na de middag wordt het bijna altijd bewolkt. Dus als de hele file weer teruggekomen is, en de berg verlaten is, kun je rustig naar een uitzichtpunt rijden en mooie foto’s van de vulkaankrater maken.