Palmbladerkunst in Kalibaru
Java
Indonesië
KHeijlaerts
Palmbladerkunst in Kalibaru
Het is Maandag 4 Mei. Vanmorgen zijn we in alle vroegte uit bed gegaan voor de zonsopkomst bij Bromo. Daar gaat deze blog echter niet over. Na de zonsopkomst zijn we naar Kalibaru gereden. In deze omgeving heb je veel plantages. We besluiten er ook een te bezoeken. De plantage die wij bezochten is echt een aanrader. Het is een plantage waar ze veel verschillende gewassen hebben maar de belangrijkste inkomstenbron is toch wel de palmsuiker. We worden ontvangen door een meneer die heel keurig met een accent Nederlands spreekt. Hij verteld dat ze bij de plantage ook nog zorgen voor een aantal weeskinderen. En die helpen op hun manier als ze niet op school zijn ook mee met de rondleiding.
We beginnen in een ruimte waar de palmsap uren lang wordt ingekookt. Er wordt hier uitgelegd hoe die suiker wordt gewonnen. Een van de jongens laat zien hoe de bloem van de suikerpalm eruit ziet door de grote knop open te snijden. We vervolgen onze route over de plantage. In een mooi aangelegde tuin komen alle gewassen die ze verbouwen aan bod. Zo krijgen we peper, kardemom, kaneel, vanille, koffie, sereh, gember, nootmuskaat en nog van alles meer te zien.
Als afsluiting krijgen we thee of koffie met een gebakken banaan erbij. 3 meiden dansen voor een traditionele dans en daarna gaat een hele groep kinderen aan de slag om allerlei mooie vormen te vouwen van jonge palmbladeren.
Met open mond heb ik zitten kijken hoe snel de mooiste vormen met 1 blad gemaakt werden.
Nu ben ik in Nederland docente bloemschikken dus voor mij was dit extra interessant. Ik wil dit ook kunnen maken dacht ik! Wat is dat leuk om op school te kunnen laten zien en de leerlingen meteen iets van een andere cultuur mee te geven!
Na afloop ben ik naar de eigenaar van de plantage gestapt en heb gevraagd of ik morgen terug mag komen zodat de kinderen aan mij kunnen leren hoe ze dit doen. Ik leg uit dat ik in Nederland docente ben in het bloemschikken en het heel leuk vind als ik dit aan mijn leerlingen kan laten zien. Hij is meteen enthousiast en vindt het geen probleem. De kinderen zijn tot 10 uur op school maar daarna kan ik komen. Ik spreek af dat ik er om 10.15 zal zijn. Wat is dit leuk zeg! Voor die kinderen een leuke ervaring en voor mij ook.
Dinsdag 5 Mei, 10 uur, klaar voor vertrek :-)
Bij aankomst op de plantage wordt ik weer heel vriendelijk ontvangen. Ik mag op de veranda van het huis gaan zitten en binnen de kortste keren zitten er een paar kinderen bij me op de veranda en heb ik een kop thee naast me staan.
Een meisje van 15 jaar, (ik ben haar naam helaas vergeten) blijft bij me zitten en ze laat me een eerste patroon zien. Ik vouw met haar mee. Als ik het goed doe zegt ze: Yah! Op een hele enthousiaste toon. Als ik het verkeerd doe tikt ze me aan en doet het opnieuw voor. Ze spreekt amper Engels en ik geen Indonesisch. Maar met de enkele woorden en verder gebaren vermaken we ons prima. De ene na de andere creatie wordt gemaakt. Rondom mij op de grond raakt het steeds voller.
Als we een stuk of 6 vormen hebben gemaakt gaan we er een paar herhalen die me meer moeite kostten. Zo heb ik een vogeltje gevouwen en een soort rijstmandje waarin de rijst wordt gestoomd.
Na bijna anderhalf uur, nog een kop thee, een paar heerlijke snacks en een hoop wijsheid is de les wel klaar.
Ik bedank de eigenaar en mijn juf van deze ochtend en krijg nog een bundel bladeren mee zodat ik in het hotel nog kan oefenen! Hoe lief is dat!
Hij hoeft niks te hebben, maar natuurlijk geef ik een extra donatie voor de weeskinderen. Een nascholing of cursus in Nederland kost toch ook geld :-) En hier heb ik ook nog eens een hele bijzondere ochtend beleefd.
(foto's bij het blogitem zal ik plaatsen bij terugkomst in Nederland)
Foto's
