Een mooie treinrit van Bandung naar Banjar en Pandangaran
Een mooie treinrit van Bandung naar Banjar en Pandangaran
Voor mijn gevoel moeten we midden in de nacht opstaan. Om 7 uur vertrekt de rus richting het station van Bandung waar we de trein nemen naar Banjar. Deze treinrit duurt ongeveer 3 uur. Het is een mooie rit. Buiten valt van alles te bekijken. We komen door vele kleine dorpjes maar ook door mooie gebieden met rijstvelden en theeplantages. In Banjar staat de bus ons weer op te wachten om ons verder te brengen naar Pandangaran waar we 2 nachtjes blijven.
De volgende ochtend staat een betaktour op het programma. Om 9.00 uur staan de mannetjes met de fietsjes al klaar om ons naar diverse plekjes toe te fietsen. Het wordt een tour over het platteland. In de dorpjes in de omgeving van Pandangaran bezoeken we de lokale markt, een tahoefabriekje, een mevrouw die bruine suiker aan het maken is, een kroepoekfabriekje, een meneer die laat zien hoe kokosnoten open gemaakt moeten worden en wat ze er dan vervolgens mee doen en als laatste een wayang poppenmaker. Bij deze poppenmaker koop in één van de wayangpoppen. Rond een uur of 1 zijn we terug bij het hotel. We eten hier iets en dan moet ik een ATM gaan zoeken want door mijn aankoop ben ik snel door mijn geld heen. Onderweg naar de ATM kom ik een opvallend verkeersbord tegen. Het is een verkeersbord wat te doen bij een tsunami/zeebeving. Op 17 juni 2006 heeft een zeebeving met een kracht van 7,2 op de schaal van Richter Pandangaran geteisterd. Het epicentrum lag zo'n 240 km ten zuiden van Java. Deze zeebeving veroorzaakte een vloedgolf in Pangandaran waar een golfhoogte van 10 meter werd gemeld. De golven teisterden het strand over een breedte van 400 tot 500 m. Deze vloedgolf veroorzaakte ongeveer 660 doden en er werden ongeveer 270 mensen vermist. Ongeveer 34.000 mensen hebben hun huis moeten verlaten. Het waarschuwingssysteem dat na de tsunami van 2004 was opgezet, was niet bij machte tijdig iedereen te waarschuwen. Het Pacific Tsunami Early Warning-systeem op Hawaï kan een potentiële tsunami signaleren na vijf minuten, gerekend vanaf het ontstaan ervan. Het duurt in totaal 15 tot 20 minuten totdat een golf als de onderhavige de kust bereikt. In theorie is er dus nog tijd om te vluchten. Een probleem is echter de communicatie; zo stonden nog niet overal luidsprekers en sirenes. De regering in Jakarta was wel van tevoren gewaarschuwd, maar had het niet bekendgemaakt omdat ze bang waren voor paniek. Gelukkig dan maar dat er nu dus verkeersborden geplaatst zijn zodat de mensen weten waar ze naar toe moeten. Na een eindje lopen vinden we ook onze ATM en met weer voldoende poen op zak gaan we terug naar het hotel. ’s Avonds worden we met de bus naar het strand gebracht waar we een heerlijke BBQ krijgen. Op het stand staat een mooie lange tafel gereed en er zitten een aantal mensen die voor ons muziek maken. Wat is dat toch genieten. Ook krijgen we nog een lekker kampvuur. Niet dat het heel erg koud is maar het is toch heerlijk dat knapperend hout en de mooie rood, oranje en gele kleur van de vlammen.
De volgende dag alleen maar een reisdag. We vertrekken om 8.00 uur en komen pas om 17.00 uur aan. In Yogyakarta gaan we meteen op zoek naar een batikfabriekje waar we een workshop kunnen volgen. We vinden er al snel één en we spreken af dat we ’s anderdaags een workshop van een uurtje komen volgen. ’s Avonds eten we met de gehele groep bij Via Via,in 1994 opgericht door een aantal Belgische vrienden. Via Via in Yogya biedt ruimte aan jonge locale kunstenaars om hun kunst tentoon te spreiden. Ook kun je er terecht voor muziek, filmfestivals en debatten. Een deel van de Via via winst wordt gebruikt om educatieve, sociale en culturele projecten in Yogyakarta te sponsoren.