Voor de helft geland...deel 1

Door: Moontje-69

Geplaatst op Jan 20, 2012

Boeeeee....hoor ik nou een koe in mijn tuin? Ik schrik wakker van vreemde geluiden. Hoe laat is het? 10 uur al? Waar ben ik? Oja in Indonesië . Het gaat me weer dagen...pfff en wat een dagen! We hebben in totaal 3 dagen moeten reizen om op deze plek te komen. We zijn gestart in Amsterdam. Met Lufthansa naar München . En daar ging het al fout. We hadden vertraging en het zou krap aan zijn om de aansluiting naar Doha te halen. Zodra we aankwamen werden we snel uit het vliegtuig gehaald en met een busje naar het volgende vliegtuig gebracht die al klaar stond voor vertrek.Binnen een half uur zaten we alweer in de lucht! Dat ging lekker rap en gelukkig gehaald. De vlucht ging goed. Lekker relaxed en goede service. Allemaal weer een eigen tv-scherm . En toch hadden we het gevoel dat er iets niet goed ging. Want hoe konden ze zo snel onze koffers er uit pikken en overbrengen naar ons volgende vliegtuig? Dat kan niet binnen een half uur.... Eenmaal op Doha weer overstappen naar Jakarta waar we rond half 4 aankwamen (Nederlandse tijd : 11.30 uur) . Even snel een visum halen...dachten we... Na 1,5 uur in de rij hadden we eindelijk ons visum. Iedereen moest op de foto en kreeg een vinger- en handscan. Behalve Nikki en ik . Wij zagen er zeker betrouwbaarder uit dan de rest haha...
Snel naar de koffers want we bleven natuurlijk positief...Hmmmm...dat werkt dus niet altijd.Dat positief blijven. Er hangt een briefje bij de bagage band met onze naam en die van familie Vrooman erop....vreemd. We moeten ons melden bij de bagageservice. Wat blijkt? Onze koffers staan nog in München! Dat is fijn...niet! Nouja...het is niet anders. Ze beloven ons de koffers na te leveren bij ons huis in Tanen. Dan maar op zoek naar een taxi. We moeten nu namelijk nog doorreizen naar Bandung.Ondanks alle adviezen besluiten we toch een taxi te nemen die niet van Blue Bird is. Die vinden we te duur. Buiten worden we omringd met mannen die ons naar Bandung willen brengen voor veel minder geld.Na veel onderhandelingen en 1,5 uur verder hebben we een busje kunnen regelen voor 8 personen. Een ritje van 3 uur...dachten we.Uiteindelijk hebben we er 6 uur over gedaan en waren we pas om 1 uur 'snachts in het Scarlet Dago hotel in Bandung.Daar klopte de volgende ramp aan de deur.John zijn portemonnee is weg.Waarschijnlijk gepikt door de chauffeur. Politie erbij maar hij ontkent.Wat moet je dan nog? De volgende ochtend krijgen we als troost een shirt van het hotel. 2 shirts voor 8 personen...dat wordt lootjes trekken of af en toe ruilen haha. Ze hadden ons beter 8 onderbroeken kunnen geven!!!