Anus & Ayu alleen op de vulkaan
Flores
Indonesië
MKamman
Anus & Ayu alleen op de vulkaan
Tijdens al onze reizen zijn we wel in voor wat actie en bezoeken we graag plekken waar je niemand anders tegen komt, dus toen we op Flores waren hadden we bedacht dat we een vulkaan wilden beklimmen. In de buurt van Maumere ligt Mt. Egon, een nog actieve vulkaan van 1703 meter hoog, prima om in één dag te doen. Terzijde: het is één van de 11 vulkanen in Indonesië met het hoogste alert-level, want in 2004 en 2008 moesten duizenden mensen geëvacueerd worden door uitbarstingen en aardverschuivingen. Sinds 2010 is er continu activiteit op de vulkaan, dus dat klonk voor ons als één ding: avontuur!
We waren met z'n drieën: ik, mijn vriend Jonathan en een goede vriend van hem die op Bali woont: Nils. Jonathan en Nils kenden elkaar van toen ze samen in Shanghai werkten en hadden een bedachte Aziatische naam: Bajutang en Lizjujuan. Omdat Maaike in het buitenland ook niet echt lekker bekt, werd ik omgedoopt tot Ayu (veelvoorkomende naam in Indonesië), wat iedere Indonesiër nog geloofde ook.
Om er te komen had wat meer voeten in de aarde, want het hotel waar wij zaten (het Wailiti hotel in Maumere) was niet heel erg ingesteld op dit soort activiteiten. Er komen sowieso nauwelijks toeristen, dus het commerciële aspect mist nog een beetje. Via een blog van een Australiër hadden we gelezen dat hij het via zijn hotel had geregeld, de Sea World Club aan de andere kant van Maumere. Dus wij op onze gehuurde brommer daar naartoe. Ze keken ons eerst nogal gek aan dat we naar hun toe kwamen om het te regelen (waarom doet jullie eigen hotel dat niet?), maar na wat belletjes was er een chauffeur (Jon) en een gids (Yoman) geregeld.
Beiden kwamen die avond naar ons hotel om door te spreken wat we wilden en we moesten een voorschot voor de benzine te betalen. We zouden om 2 uur 's nachts opgehaald worden zodat we de zonsopgang op de top zouden kunnen zien. Ze waren er keurig op tijd, echter na een uur rijden lag er een enorme omgevallen boom op de hoofdweg van het eiland en was het einde missie. Yoman was optimistisch en stelde voor om de lokale bevolking wakker te maken om de boom weg te zagen… wij waren iets realistischer en besloten terug te gaan om het overdag weer te proberen voor zonsondergang.
Het was zo’n 1.5 uur rijden, waarvan 3 kwartier flink off-road (lees: allemaal uit de auto en Jon met zweethandjes aan het stuur). Ondertussen pikten we onze local guide op: Anus (zo heette hij echt, spreek ui als 'anoes') die er met slippers, een klein flesje water en z’n mobieltje (die licht gaf als we in het donker weer naar beneden moesten) helemaal klaar voor was. Zo begon de 3.5-4 uur durende klim naar boven. We liepen vrij veel in de bewolking, maar eenmaal boven was het adembenemend mooi, met nog een klein kratermeer en de ietwat stinkende stoom die continue uit de krater omhoog kwam. En het mooiste van alles? We waren de enigen! We hebben op de rand van de krater van de zonsondergang boven het dal genoten, terwijl er overal om je heen kleine openingen waren waar stoom uit kwam. Je kon soms niet meer onderscheiden of het nou de wolken waren waar we boven zaten, of de stoom die uit de vulkaan kwam.
Na zonsondergang daalden we weer snel af. Het eerste stuk is vrij steil met veel los gesteente, maar daarna is het een vrije simpele afdaling en al met al duurde het zo'n 2.5 uur voor je weer bij de auto was en waren we een hele gave ervaring rijker!
Alles bij elkaar kostte het ons voor 3 personen volgens mij zo'n 40-50 euro pp. Hele gave ervaring als je in de buurt bent!
We hadden Yoman trouwens geadviseerd om deze activiteit als een 'package' aan te bieden, zodat we niet alles zelf hoefden te regelen. Hij werd helemaal enthousiast en wilde z'n organisatie Bintang Adventures gaan noemen. Maar of dit ooit gebeurd is, dat is de vraag ;-)
Foto's
