De zonsopkomst bij de Bromo vulkaan is één van de bekendste highlights van Indonesië. Maar de wandeling die wij een dag eerder deden was eigenlijk nog spectaculairder.
Startpunt was op een plek waar het nog heel vruchtbaar en groen is, maar je wel al in de verte de rookpluim van de vulkaan ziet. Totaal drie uur hebben we gelopen, en ook nog een klein stukje met jeeps over een kale vlakte gereden. Het laatste stuk te voet is het zwaarst. Je loopt en klimt dan tegen de feitelijke bergwand van de vulkaan op, door een grillig heuvelachtig landschap van lavazand. Bijna buitenaards doet het aan. De allerlaatste meters zijn nog wat steiler, en het lavazand nog iets losser, dus lastiger om vooruit te komen, tot je uiteindelijk op de kraterrand balanceert, en in het diepe gapende gat van de Bromo kunt kijken. Soms, als de rook wat minder is kun je zelfs de vuurzee van het kolkende magma in de diepte zien. Een machtige plek om daar te staan!
Voor de afdaling kozen we de speciaal aangelegde trap die vanaf de rand bergafwaarts gaat. Uiteraard is het ook mogelijk om die voor de wandeling naar boven te nemen (iets comfortabeler)