Mensen met mentale beperkingen in de dorpen van Bali
Indonesië
Azië
SolemenIndonesia
Mensen met mentale beperkingen in de dorpen van Bali
Het leven in de dorpen op het eiland van de goden
Bali is voor velen een paradijs en hier is niks aan gelogen. Met haar prachtige natuur, lieve mensen, witte stranden maar ook de meest gezellige uitgaansgelegenheden heeft het eigenlijk alles. Naast het toeristische levendige zuiden is het aan te raden om een bezoek aan de dorpjes in het binnenland van Bali te brengen. In de dorpen rond bijvoorbeeld Ubud en Sidemen is het echte authentieke dagelijkse leven van Bali nog te zien en te ervaren. Ook hier zullen de bewoners je gastvrij ontvangen en voel je de fijne sfeer. Maar helaas is dit niet het complete plaatje. In de dorpen is het leven lang niet altijd zo paradijselijk maar dit zullen toeristen niet snel te zien krijgen. Ook ik was mij niet bewust van het leed dat er plaatsvindt in de dorpen toen ik de eerste keer naar Bali ging. Nu ik op Bali woon en werk als journalist voor de non-profit organisatie Solemen heb ik het leven in de dorpen kunnen ervaren. Solemen is een stichting die hulp biedt aan de kansarmen op Bali. De stichting heeft een team van eigen dokters en psychologen en financiert de medicatie van kinderen en volwassenen met zowel mentale als fysieke problemen en biedt opvang.
In Bali, net zoals overal ter wereld leven mensen met mentale afwijkingen zoals bijvoorbeeld schizofrenie. Op Bali is de zorg niet goed ontwikkeld. Waar mensen in Nederland met zwaar psychische problemen die een gevaar vormen voor hun omgeving, worden begeleid en opgevangen in een inrichting, is dat op Bali totaal anders. Hier is er geen dag en nacht begeleiding voor mensen die worden geboren met een afwijking. Mensen met schizofrenie krijgen wel medicatie in het ziekenhuis, maar dit is niet genoeg en vaak verhelpt dit niet het probleem. Families in de dorpen weten niet hoe zij moeten omgaan met hun zieke familielid. Doordat de overheid geen hulp biedt door zorg of een opvang te financieren, zien de families in de arme dorpen vaak geen andere uitweg dan hun zieke familielid vastketenen of opsluiten omdat zij vaak een gevaar vormen voor hun omgeving.
Het was shockerend om dit met mijn eigen ogen te zien in de dorpen. Het vastketenen van mensen of opsluiten in kooien was een ver van mijn bed show en hier las ik hooguit over in artikelen of zag ik in films. Maar in de dorpen van Bali is dit een veel voorkomend probleem. Het vrijlaten van hun familielid is een gevaar voor de families in de dorpen omdat mensen die lijden aan schizofrenie vaak hun omgeving aanvallen. Families geloven vaak dat het een kwestie van karma is dat hun familielid er zo aan toe is. Ze denken in sommige gevallen dat hun zoon of dochter in een vorig leven een slecht persoon was en dit de manier is waarop hij of zij moet boeten. Een andere reden voor het opsluiten van familieleden is schaamte voor andere dorpelingen dat dit in hun familie voorkomt.
Een van de voorbeelden van de patiënten die Solemen helpt is Noto, een man van begin veertig die lijdt aan schizofrenie. In zijn tienerjaren is Noto al een beetje anders. Het type jongen dat niet echt ergens bij hoort. Rond zijn twintigste wordt schizofrenie bij hem gediagnosticeerd en zijn jonge jaren brengt hij vooral door in het ziekenhuis. Met een beetje medicatie verlaat hij steeds het ziekenhuis wat hem voor even rustig houdt. Maar al snel is het duidelijk dat de medicatie niet echt werkt op de lange termijn en hij stopt met het nemen ervan. Met als gevolg dat hij agressief is naar zijn familie. Vanaf dat punt is zijn familie zo bang van hem dat zij hem voor twintig jaar vastketenen in een kleine ruimte wat eerst een wc was. Zijn familie bracht hem voor lange tijd nog wel af en toe naar het ziekenhuis maar zodra hij thuis kwam werd hij weer vastgeketend vanwege zijn agressieve gedrag met name naar zijn moeder.
Noto’s moeder houdt van hem en wilt het beste voor haar zoon maar er is voor haar geen andere optie dan hem opsluiten. Het is onvoorstelbaar dat een moeder haar hele leven zorg moet dragen voor haar volwassen zoon en hem in dag uit weer moet vastketenen omdat hij anders een gevaar vormt. Op het moment leeft hij nog steeds in een kleine ruimte met alleen een bed en een wc waar hij dagen zit met een stalen ketting om zijn been. Solemen brengt hem wekelijks een bezoek en dient hem medicatie toe om hem rustig te houden. Met succes! Hij is een stuk rustiger en het team van Solemen neemt hem zelfs af en toe mee voor een wandeling zodat hij zijn kleine leefruimte kan verlaten en voor even verlost is van de ketting om zijn enkel. Solemen’s doel is het leven van hun ‘SoleBuddies’ dragelijker maken en families ondersteunen. Solemen is de grootste en bekendste stichting van het eiland en helpt ondertussen 2000 mensen op Bali waarvan tachtig procent kinderen met ernstige gezondheidsklachten. Dit is allemaal mogelijk dankzij de donaties die zij krijgen. Met een kleine donatie maakt iedereen al een verschil! Wil je naast het genieten van de schoonheid van Bali nog iets extra’s betekenen voor het eiland en je steentje bijdragen? Doneer dan nu via https://www.solemen.org/donate/
Foto's
