Een stukje wandelen in Ubud

Door: ALopezBlanco

Geplaatst op Jul 24, 2016

Ubud wordt wel de culturele hoofdstad van Bali genoemd.
Het is er vooral heel erg druk. Druk met mensen en met scooters.
Hoeveel scooters zijn er eigenlijk op Bali? Als ik moet uitgaan van het aantal in Ubud, denk ik dat er meer scooters dan mensen zijn...dus meer dan 4 miljoen.

Gelukkig kan je die drukte ook heel goed vermijden door te wandelen door de prachtige groene rijstvelden.


We verbleven 3 dagen in Ubud. De tweede dag vertrokken we om 9 uur van ons guesthouse om een 'stukje' te gaan wandelen. In de Lonely Planet had ik een wandeling gezien door de rijstvelden bij Sayang. Dat leek me wel wat.

We liepen het terrein van onze guesthouse af en daar zat de vader van de eigenaar van het guesthouse. Wim vroeg hem om tips voor een wandeling. Hij wist wel wat maar kon het niet vinden op het kaartje dat wij bij ons hadden. We moesten wachten, hij ging even een ander kaartje halen.
Waarom wachten? :-( Ik vond dat we helemaal geen tips nodig hadden want ik had toch al een leuke wandeling uitgezocht?

Na een paar minuutjes kwam hij weer terug met het kaartje. Links af, dan weer links af het bruggetje over, een stukje omhoog, weer links af en daar begon een wandeling door een rijstveld. We zouden dan ook in de buurt van de wandeling bij Sayang uitkomen (dat dacht ik!) dat konden we dan mooi combineren.

Oke, oke ik geef toe het was toch wel een hele goede tip :-) .  


Man, wat was het al warm om 9 uur 's ochtends. Het grote zweten kon weer beginnen en hield ook niet meer op! Eerste stuk van de wandeling ging over de weg. Na ongeveer een kwartier waren bij het begin van het pad door het rijstveld (goed aangegeven en goed begaanbaar!). Zo, onze ‘rijstveldhoedjes’ konden weer op! Goed tegen de zon en erg leuk voor op de foto!

Het was een heerlijke wandeling door een prachtig groen landschap!! De rijstvelden worden omringd door tropische bomen. Veel vlinders, libellen, vogels. We hebben 2 keer de Javaanse ijsvogel gezien. Wauw!!!

Wat ook fijn was, was dat we bijna geen ander toeristen tegen kwamen. Wel veel locals die langs en op de rijstvelden aan het werk waren of andere bezigheden hadden.

Zo kwamen we een ouder vrouwtje tegen die aan mij vroeg (dacht ik want ze sprak eigenlijk geen woord Engels) waar ik vandaan kwam. Belanda mistakete ze voor banana. Ja hoor, die had ze wel, rap stopte ze met werken, sprong naast het pad en haalde een trosje (het was de naam tros niet eens waardig!) babybanaantjes tevoorschijn. Het toeval wilde dat we al bananen wilden kopen, dus deal! Het werden wel hele dure bananen, maar ach wat is 20.000 Rupiah (1,30 eur) nou voor ons, had dat wijffie ook een goede dag. Een paar honderd meter verder een kokosnoot gekocht om samen te drinken. Deze was net zo duur als de banaantjes!

Wat dichter bij Ubud waren er wat restaurantjes en barretjes. Heerlijk op een zitzak met uitzicht op het rijstveld een drankje gedronken. Wat een leven!!

Daar waren we weer in het nog immer drukke Ubud.
Zo.....nu de wandeling die ik had uitgezocht. Die bleek moeilijker te vinden, het eerste deel ging goed maar we moesten ergens afslaan van de hoofdweg. Maar waar precies?? Ja daar verderop was een paadje langs een watertje, daar afgeslagen. In het watertje veel eenden.

Het was inmiddels al half 1 en we werden toch wel lichtelijk vermoeid. Het leek er ook niet op dat we de juiste weg hadden want waar was die ‘superb en magnificent view over the ricefields’ die Lonely Planet beloofde? We liepen wel richting een rijstveld maar als ik het appje mapsme raadpleegde liepen we toch echt ergens anders heen dan naar Sayang.

Dit was wel genoeg gewandel voor een dag. Weer dezelfde weg terug richting Ubud.

Voordat we weer bij het tussendoor weggetje langs het water kwamen zagen we een restaurantje links. Dat zag er wel goed uit. Heerlijk rustig daar konden we wel de lunch nuttigen.
Ik had de heerlijkste Soto Ayam en Wim de Cap Coy . Het restaurant hoorde bij een villa waar kamers werden verhuurd. Mooie tuin met de gebruikelijk tempels, waar een vrouwtje bezig was offers te brengen.
We hebben er heerlijk gezeten, na 1,5 uur gingen we pas weg. We vonden het zo relaxt! Dit is zo veel leuker dan een restaurant langs een drukke weg (dat zijn de meeste restaurants in Ubud) met goede recensies als zijnde the place to eat. Het eten zal er absoluut goed zijn, maar zeker niet zo lekker relaxt!

Weer terug in Ubud nog een stukje langs de Campuan rivier gelopen. De hele trail was 2 km maar dat was nu echt wel te veel voor ons. We hadden er al flink wat km’s opzitten en dat in die hitte!

We waren wel toe aan een douche, dus rustig aan weer terug naar de guesthouse. In de hoofdstraat was het nog steeds een gekkenhuis! Een aaneengesloten rij van scooters!

Zo lekker om te douchen na een hele dag zweten!! Daar knapt een mens van op.
Au, Au, Au mijn voetzolen!! Na een kwartiertje op het bed te hebben gelegen stond ik weer op...au, au, au...Misschien was het toch iets te veel voor onze eerst wandeling?

Gelukkig hoefden we ‘s avonds niet zo ver te lopen voor een restaurant. Aan de overkant van de straat bij het guesthouse bij een klein restaurantje gegeten, het was weer heerlijk voor weinig!