Thanx Lonely Planet!
Bali
Indonesië
ALopezBlanco
Thanx Lonely Planet!
De Lonely Planet reisgidsen zijn een van mijn favorieten reisgidsen. Nadeel vond ik altijd dat het zo’n hele pil was om mee te nemen. Dit was vroegâh want lang leve het digitale tijdperk! Ik download (uiteraard tegen betaling!) ze nu op mijn Ipad en Iphone en ik heb waar ik ook ben de reisgids bij de hand.
De ‘of the beaten track’ en ‘worth a trip’ tips in de Lonely Planet volg ik altijd graag op. Zo stond er in de Lonely Planet een ‘worth a trip’ tip die begon met de zin ‘We swear, you’ ll thank us for this’.
Deze tip ging over de Pura Lempuyang een tempelcomplex in het oosten van Bali. Prachtig gelegen op de Gunung Lempuyang op zo’n 1000 meter hoogte.
Absoluut een goede tip het was prachtig en met dank! Thank you dat we van te voren wisten hoeveel treden we zouden moeten beklimmen als we naar de hoogst gelegen tempel zouden willen: 1700!! Thank you, we denken niet dat we dat gaan doen!
De Pura Lempuyang ligt in het dorpje Kemuda, daar hoorden ze ons al 10 minuten van te voren aankomen. Vrooeemmmmm, vroemmmmmmm met moeite ging Jimmy (onze huurauto) in de eerste versnelling omhoog en produceerde daarbij een hoop motorgeronk.
De jongen die ons aanwijzingen gaf om Jimmy te parkeren, het was heuveltje op dus hij plaatste een steen achter het achterwiel, vond het wel een ‘good car’ . Tja, het is ook allemaal relatief als je waarschijnlijk helemaal geen auto bezit.
Na het betalen van een vrijwillige donatie voor het betreden van het complex hielp hij ons met het handig ombinden van de sarongs zodat we tijdens het trap klimmen er niet met onze voeten in verstrikt zouden raken. Hij gaf een uitleg van de verschillende tempels en hoe je het beste kon lopen.
Als zelfstandige, onafhankelijke reizigers bedankten we voor de gids die met je mee kon gaan, dat was geen probleem. Alhoewel ik wel twijfelde toen hij het over apen had die we konden tegenkomen (ik moet niets hebben van die agressieve niet mensenschuwe apen op Bali) en de gids zou dan wel weten wat te doen. Nou ze gewoon wegjagen...dat kunnen wij ook :-)
Hij raden ons aan een foto van de plattegrond te maken, konden we die onderweg nog raadplegen.
Klik, klik....en daar begon het geklim.
De eerste tempel zou de grootste en de mooiste zijn. Deze was slechts een aantal traptreden omhoog.
Indrukwekkend!! Met een prachtig uitzicht op de Gunung Agung (hoogste berg en vulkaan van Bali) die eens niet helemaal in de wolken was gehuld.
Er waren drie trappen om deze tempel te betreden. We hadden onthouden wat de Balinees ons zojuist verteld, niet via de middelste trap omhoog want die was alleen voor als er een ceremonie was. De trapleuningen waren slangen met aan de voorkant de gigantische slangenkoppen. Prachtig!
Via een geasfalteerde weg verder omhoog naar de volgende trappen. Tip, maak gebruik van de locals die staan te wachten met hun scootertje om die 'luie' toeristen naar boven te vervoeren. Voor 20.000 rupiah pp werden we de steile weg omhoog gebracht. De scooters kwamen amper omhoog, dat was afzien als we hadden moeten lopen! Nu konden we uitgerust aan een deel van de 1700 treden beginnen.
Even de foto van de plattegrond raadplegen, als we de trappen naar rechts zouden nemen zouden we bij drie tempels komen. Daar konden we nog beslissen of we naar de hoogste tempel door zouden lopen.
We liepen door een groene jungle het was heerlijk rustig. We zijn slechts twee andere toeristen tegengekomen!
De locals probeerden ook hier weer een graantje mee te pikken want ook op deze onmogelijke plek waren er een aantal warungs om wat te drinken of eten. Hoe krijgen ze die spullen omhoog?
Bij een van de tempels hadden we wederom een fenomenaal uitzicht op de omgeving! Wauw! Dit was echt mooi. Even rustig genieten.
Dit waren wel genoeg treden voor 1 dag de bovenste tempel lieten we voor wat het was.
Weer terug door het de jungle. Ik stond stil om een foto te maken. Ik hoorde geritsel achter me. Een aap! Deze was hartstikke schuw en zoals het hoort bang voor mensen. Hij ging er vandoor toen ik mijn camera pakte en een foto wilde maken. Ahhhhhh ze heeft een wapen! Weg was ie!
Een stukje verderop in de boom durfde hij weer naar ons te kijken, maar zodra ik mijn camera voor mijn gezicht deed was hij weer weg.
De asfaltweg terug bedankten we voor de scootertaxi en gingen we op eigen kracht. Nu zagen we pas goed hoe steil de weg was, gelukkig maar dat we die niet zelf omhoog hebben gelopen!
Moe maar voldaan (het was echt een goede tip) gingen we weer hotelwaarts. Maar eerst nog op zoek naar een plek om wat te eten. Het was al 15:30 en we hadden nog niet geluncht.
Dan nu een tip waar je mij voor gaat danken!
Vlak na het waterpaleis Tirta Gangga (in de richting van Amlapura) ligt aan de rechterkant het restaurant Dewata Agung. Gebouwd op een voormalig rijstterras. Eet hier de duck tutu!! I swear you’ll thank me for this!
Het lekkerste dat ik op Bali heb gegeten. De saus was een explosie van elkaar complementerende smaken. Goddelijk!
Het was ook nog een heerlijke plek om te zitten met uitzicht over prachtige rijstvelden waar rijstboeren aan het werk waren.
Foto's
