Bali
Bali
Indonesië
ALopezBlanco
Zelf autorijden in Bali
‘Gezond verstand zegt niet doen!’
‘Als je wil genieten van je vakantie , ga een huurauto MET chauffeur huren.’
‘Als je alleen het geregelde overgeorganiseerde Europese verkeer gewend bent is het een zware opgave.
Heb je ook nog eens geen ervaring met links rijden, begin er dan niet aan!’
'Verkeerregels zijn er niet, stoplichten die op rood staan zijn slechts een advies!'
Dit is zo’n beetje de essentie van de adviezen die ik op internet vond over zelf autorijden in Bali. Hebben wij ons daardoor laten weerhouden? Absoluut niet!
We houden van zelfstandigheid tijdens onze reizen en zagen het niet zo zitten om 2,5 week rond gereden te worden.
Via tripadvisor vond ik een lokaal verhuurbedrijfje dat goede reviews had.
Aanvraagformulier ingevuld via internet. Ongeduldig als ik ben na drie dagen maar een e-mail gezonden of mijn aanvraag al was ontvangen. Dit leek beter te werken. Na een paar keer heen en weer te hebben gemaild leek alles geregeld. Een Suzuki Jimmy voor 19 dagen gehuurd voor het astronomische bedrag van $ 240 !!!!
Mocht het zelf rijden echt niet lukken kunnen we er altijd nog een chauffeur bij huren :-) aan de kosten zal het niet liggen.
Twee weken voor ons vertrek maar weer contact opgenomen om te checken of alles nou echt geregeld was...of ik nogmaals de details van de reservering wilde doorgeven want hij kon het niet meer vinden!!! Nou dat gaf niet echt veel vertrouwen, dit leek niets op de positieve reviews van tripadvisor. Hij begreep niet waar ik me zo druk over maakte, ik had duidelijk nog niet de Balinese kalmte over me :-)
Met eigenlijk nog niet echt een bevestiging gingen we op reis met de gedachte (al iets meer Balinees) dat we altijd in Bali nog iets konden regelen.
Op de vierde dag van de vakantie zou Jimmy gebracht worden om 10 uur ‘s ochtends. Made (de eigenaar van het verhuurbedrijf) was om 9:30 al present! Onze ‘zorgen’ smolten als sneeuw voor de zon. Wij ook want we kregen in de bloedhitte uitleg over de auto. Mijn vriend zou in principe gaan rijden dus hij stapte in, auto starten, vooruit rijden, achteruit rijden, achteruit rijden, achteruit rijden...die versnelling was nogal moeilijk te vinden. Het zweet droop van zijn voorhoofd.
Made zag het allemaal met lede ogen aan en begreep niet waarom we geen luxere auto hadden genomen.
Oke Wim was ‘geslaagd’ en we konden de paperassen gaan afhandelen.
We moesten contant afrekenen, daar had ik niet op gerekend. Gelukkig de dag er voor nog gepind dus we kwamen in de buurt van het bedrag dat we hem verschuldigd waren. Geen probleem, restant konden we betalen als we de auto weer inleverden. Made was weer klaar om te gaan maar waar was de sleutel van de auto????
'Wim waar heb je die gelaten?
'
Made snapte er niets van.Na een paar minuten zoeken, ik een big smile uch, uch ik had de autosleutels in mijn portemonnee gestopt. Ha, ha wat een bak!!!! Made kwam niet meer bij van het lachen .
Koffers achterin de auto, dat is wel ideaal met zo’n jeep zonder achterbank, en daar gingen we de eerste kilometers met Jimmy van Sanur naar Ubud.
Als navigatie gebruikten we het appje Mapsme. Deze kan je offline zonder mobiele data gebruiken. Echt super handig!! Dus noteer dit als tip!
Man, wat was het heet in de auto. Airco leek niet echt te werken, dus de raampjes maar open gedraaid. Ja er moest gedraaid worden niets automatisch. Jeetje dat was weer terug naar de vorige eeuw, in zo’n auto hadden we al jaren niet meer gereden. Geen stuurbekrachtiging, geen rembekrachtiging, versnellingspook op een rare plek, kilometerteller deed waar ie zin in had. 140 km per uur?!!? Dat red je echt niet in dit drukke verkeer en wegen.
Langzaam tuften we over de eerste kilometers asfalt. Tuut, tuut, iedereen laat weten dat ie er is. Erg belangrijk dat je een werkende toeter hebt!
Zoef links kwam een scooter voorbij, zoef rechts een scooter. Tuut, tuut zoefffff. Aahhhhhhh, wat een chaos....rustig blijven. Geen haast we zijn op vakantie!
Het viel ook echt op dat ondanks de chaos en het getoeter iedereen zo kalm was. Geen gevloek of gescheld!
Het meest hebben we ons nog verbaasd over de verkeersdeelnemers. Wat er allemaal op scooters wordt vervoerd! Hierover zijn duidelijk geen regels!
Dit geldt ook voor fietsen.
Op Pick-up trucks vervoer je gewoon de lading en mensen te gelijk, twee vliegen in een klap.
De staat van de hoofdwegen is over het algemeen goed.
Als je van de hoofdweg af gaat dan is dit wel anders. Dan rijd je vaak over hobbelende wegen niet breder dan een fietspad. Dit zijn echter wel vaak de leuke weggetjes langs het gewone Balinese leven. Je kunt hier niet hard rijden (volgens Jimmy toch 60 km per uur) zodat je alles goed in je kan opnemen.
Spelende kinderen (hello, zwaai, big smile), een bewegende struik, een vastgebonden koe die aan het grazen is, kleine winkeltjes, mannen die niets liggen te doen (ja roken dat kunnen ze goed), vrouwen die van alles op hun hoofd verplaatsen, een boom die is omgehakt waardoor de weg volledig versperd is. Dat maak je in Nederland allemaal niet mee!
Wat was nou waar van alle adviezen op internet?
Verkeersregels lijken er inderdaad niet te zijn, stoplichten die worden wel gerespecteerd, inhalen en op het laatste moment weer naar de goede baan lijkt een sport op zich (aaaahhh) en ook zonder een Balinese chauffeur hebben we erg genoten van onze vakantie.
Kortom hou je wel van een beetje onafhankelijkheid, avontuur, ben je een goede chauffeur met stalen zenuwen, heb je ervaring met links rijden en beschik je over een goede bijrijd(st)er (uch, uch) dan zou ik zeggen gewoon doen! Neem dan echter wel een iets luxere auto. Jimmy de oude barrel zoals wij hem ‘liefdevol’ hadden gedoopt heeft zijn werk goed gedaan maar was toch duidelijk aan pensioen toe. Met een iets luxere auto zul je je toch veiliger en zekerder voelen in het verkeer.