Bali
Bali
Indonesië
Laurabish
Eleven weeks down, four to go! Internship Bali 2013
Wat vliegt de tijd!
Al bijna twee en een halve maand ben ik in het land waar meer scooters zijn dan mensen. In het land van de rijst, de hindoes en de zon. Het land van de mannen in rok, de gele tanden en het geluid van kattengejank als muziek. Het land van de tempels, de kusten en rijstvelden. Het land van de kreteksigaretten, de magic mushrooms en de bintang biertjes.
In de afgelopen maand heb ik weer wat mooie bestemmingen van mijn to-do lijstje af mogen strepen. Mam is nu hier en we hebben samen onder andere tempels bezocht, zijn naar Yogya afgereisd, hebben door rijstvelden gescheurd en zijn naar het oudste dorp in Bali geweest.
Maar het hoogtepunt van de afgelopen maand was toch wel de reis die we de afgelopen dagen hebben gemaakt. Perama Tour heeft me aangeboden om op hun ‘main’ tour mee te gaan. Een tocht van een aantal dagen naar andere delen van Indonesië. Dit was natuurlijk een ontzettend mooi gebaar en een prachtige kans om het land verder te ontdekken! Dus ‘hoezee!’ en armpjes in de lucht: tijd voor avontuur!
De reis hield voornamelijk in dat we voor een aantal dagen varend op de boot zouden zitten, eten, slapen, leven, wonen etc. en van de omgeving zouden genieten en daarnaast af en toe van de boot om te gaan snorkelen of om naar Komodo’s te gaan kijken. Heel erg gaaf!
Er was alleen een klein probleempje: ik word altijd vreselijk zeeziek én ik heb een vissenfobie… Een ideale kandidaat voor de reis dus!
Maar dat kon de pret niet drukken want ik ben een avonturier. Een echte Columbus op ontdekkingsreis!
Wat de pret ook niet kon drukken was het feit dat een van mijn hobby’s het lezen van reisblogs is, en laat het nou net het geval zijn dat een meisje dat ik volg precies deze reis heeft gemaakt en dat hun boot gezonken is waardoor alle deelnemers drenkelingen werden. Voor de kust van Komodo Island. Waar Komodo’s zijn. Die kunnen zwemmen. Je weet wel, die beesten die bloed op 5 km ruiken en alles eten, inclusief mensen.
Wat je even zou moeten doen is het verslag lezen en je dan doen alsof je zelf de rest gaat maken net als wij, just for the fun:
http://www.adventurouskate.com/adventurous-kate-gets-shipwrecked-in-indonesia/
Je kan je voorstellen we niet konden wachten tot de reis zou beginnen!
Zenuwachtig en met zweethandjes begonnen we dan aan de trip… Ik zou er een heel boek over kunnen schrijven maar ik hou het toch wat beknopter. De hoogtepunten:
Echte survivalaars uitgehangen: Gedouched in wc’s, zeeziek zijn, gezwommen tussen inktvissen… Maar het spannendste: elke nacht was alsof het de laastste zou zijn. Met Kate dr blog over haar avontuur in ons achterhoofd leek het elke nacht alsof de boot zou breken. De golven waren (of leken in ieder geval) extreem hoog. Ik dacht af en toe echt dat we zouden zinken omdat de boot zo omhoog werd gegooid en we vervolgens full speed naar beneden kletterden. We hebben doodsangsten uitgestaan... Noh.
Maar het aller allerbelangrijkste: we hebben de mooiste dingen gezien. Het mooiste heldere water, de mooiste stranden, het mooiste onweer op zee, de mooiste zonsopgang, de mooiste eilanden, de mooiste natuur en de mooiste kakkerlakken in ons bed.
Het was het avontuur absoluut waard!! En wat ben ik trots op ons, mam en ik waren echte stoere avonturiers.
Morgen begin ik weer met werken. Mijn stage duurt nog iets meer dan een maand, opgedeeld in twee shift van 15 dagen. Het wordt hard bikkelen maar toch heb ik nog heel erg veel zin in de laatste weken want Sydney en Perth staan ook nog op het programma!
Ik moet zeggen, de tijd is tot nu toe echt gevlogen. Ik denk dat de laatste weken ook echt voorbij zijn voordat ik het door heb. Ik blijf het bijzonder vinden dat je je zo thuis kan voelen in een totaal ander land waar je eigenlijk helemaal niks hebt. Misschien dat het komt dat ik Indisch bloed heb, maar dit voelt voor mij nu als thuis. Ik geniet er heel erg van om hier te zijn. Ik ga dit allemaal echt nooit meer vergeten.
Wat ik wel ook altijd heb is dat het fijn is om weer echt thuis te komen en ik heb dan ook weer heel erg veel zin om over zes weken naar Nederland te komen!
Mooi leven <3.