Stage op Bali is zwaar maar mooie tijden komen eraan!

Door: Laurabish

Geplaatst op Sep 22, 2013

Bali doet goede dingen met me, ik krijg zowaar discipline. Hierbij mijn nieuwe update!

Aangezien reizen er de afgelopen tijd niet in zat (het zware werkleven was begonnen en ik ben ziek geweest), heb ik geen leuke verhalen over mooie dingen die ik heb gezien.

Wél kan ik jullie over mijn fantastische dagelijkse leven hier vertellen en over de plannen voor de komende tijd!

Om even mijn typische stagedag te beschrijven:
Ik begin elke ochtend om kwart over zeven op werk. Gelukkig woon ik op 3 minuutjes lopen, maar toch, ik ben geen ochtendmens.
Voordat we de werkvloer op gaan beginnen we met een meeting. Deze meeting (ik noem het liever ‘wijze les’) wordt door de oprichter gehouden en gaat erom hoe Perama zich positief kan blijven ontwikkelen en zijn personeel gemotiveerd kan houden; bla bla bla, je weet het wel. Om even een voorbeeld te geven over de gespreksstof:
iedereen bij Perama komt dom binnen (‘neem een voorbeeld aan Budi naast je, die kon niks’), en dat het een godsgeschenk is dat wij daar mogen werken zodat we ons kunnen ontwikkelen enzovoorts. Daarnaast is de jeugd van tegenwoordig lui (ik ben de oudste die bij de meeting zit) en heeft geen motivatie, spirit, gedrevenheid, etc. etc. etc.
Erg interessant allemaal.

Oja, ik was even vergeten dat die meeting van anderhalf uur in Bahasa Indonesia wordt gehouden. Oftewel, anderhalf uur lang naar een presentatie kijken die je niet kan volgen. ENIG

Ook is er de mogelijkheid om een beetje te kletsen en worden er vragen gesteld als: ‘Laura, heb je je haar niet gekamd vanmorgen?’ of ‘Heb je vanmorgen talkpoeder in je gezicht gesmeerd? Normaal gesproken glim je zo erg.’ Ik dacht dat ik bij Cross Cultural Communication had geleerd dat Aziaten niet altijd alles zeiden om geen gezichtsverlies te lijden...? Nee hoor, hebben ze hier gelukkig geen last van.

Daarna begint het werken maar dat is eigenlijk gewoon acht uur lang mijn tijd uitzitten.

Jup, dit zijn de hoogtepunten van mijn 7-daagse werkweek.

Maar waar ik dan wel heel heel heeeeeeeel erg gelukkig van wordt zijn de plannen voor de tweede helft van mijn stage! Volgende week heb ik alweer de eerste helft achter rug. Wat gaat de tijd snel!

De tweede helft iin een notendop:
Mam komt volgende week en dan ben ik een weekje vrij dus dat wordt chilluh voor de levuh. Lekker beetje touren en vakantie vieren! Halverwege juli gaan mamsiechulo en ik een tour vanuit Perama doen. Dit in het kader van Laura gaat een eigen Perama in Nederland oprichten en moet ‘het product’ kennen. We gaan een week rondvaren, snorkelen en zwemmen en overleven bij de Komodo eilanden en komen hopelijk weer heelhuids terug zonder aangevallen te zijn door de draken of te zijn gezonken.
Begin augustus ga ik naar Sydney (stad naar m'n hart, terug naar mn grote liefde!) om te chillen en ga ik Laura opzoeken en eind augustus, na mijn stage, nog een klein weekje naar Perth om Michelle te bezoeken en mijn vakantie af te sluiten.

Dus ondanks dat ik onmogelijke dagen maak op stage krijg daardoor wel steeds de kans om een week vrij te nemen. En wat is het dan een heerlijk leven!!!!