In Umabian vond ik mijzelf terug.

Door: CSmetsers

Geplaatst op Jun 10, 2013

In het kleine dorpje Umabian (600 inwoners) heb ik gelogeerd in Puri Taman Sari, de voormalige buitenplaats van de Radja van Mengwi. Het is een plek die rust uitstraalt en aanleiding geeft om dicht bij jezelf te komen. Een plaats om alleen maar te "zijn".
Hier onmoette ik Made Mangku, een jonge priester uit dit dorp waar de tijd heeft stil gestaan.

Made Mangku was geen brahmana (priester van de hoogste kaste) maar een gewone priester, dat vertelde hij zelf. Hij vroeg mij om mijn naam op te schrijven en toen ik dat gedaan had wreef hij met zijn handen over het papier. Vervolgens sloot hij zijn ogen en trok zich in zichzelf terug. Toen hij daarna zijn ogen opende zette hij resoluut een kruis over mijn geschreven naam en zei “jij hebt 250 jaar geleden op Bali gewoond met de naam I Wayan Suryana”. Hij vroeg mij of ik nog werkte en toen ik antwoordde dat ik gepensioneerd was zei hij dat ik beter weer kon gaan werken. Ik vertelde hem toen dat ik in deze vakantie mijn tweede boek aan het schrijven was voor twee goede doelen, te weten de projecten van Running Team Oirschot (hulp aan mensen met kanker in de gemeente Oirschot) en High5Rehab in Lovina op Bali (hulp aan gehandicapte Balinese kinderen). Toen zei Made Mangku glimlachend “dat is een heel goede invulling van je huidige leven om in een volgend leven op een hoger niveau te komen”. Ik geloof in reïncarnatie en daarom was deze ontmoeting heel bijzonder voor mij. Het heeft mij gesterkt in mijn vertrouwen dat ik de goede weg ben ingeslagen.

Toen ik het voorgaande vertelde aan een Nederlands echtpaar dat ik later ontmoette in Belimbing keken die elkaar lachend aan want de man van het echtpaar had in Bali ook zo’n ervaring gehad. Hij en zijn vrouw waren met hun gids naar de tempel Pura Taman Ayu in Mengwi geweest. Ik ben daar ook ooit geweest en ik vond het een van de mooiere tempels van Bali die ruim is opgezet met een mooie tuin. Tijdens hun bezoek ontmoette het Nederlandse echtpaar op een gegeven moment in de tempel een brahmana die met andere priesters een “purnama feest” (feest van de volle maan) aan het voorbereiden was. Op een van de schema’s van de voorbereiding van het feest stond een handtekening die exact het zelfde was als de handtekening van de man van het Nederlandse echtpaar. Toen de brahmana dit hoorde verzocht hij aan de man om zijn handtekening op een ander papier te plaatsen. Die bleek inderdaad exact het zelfde te zijn. Op dat moment ontstond er opwinding onder de aanwezige priesters. De brahmana zei toen tegen de Nederlandse man dat hij in een vorig leven in Bali had gewoond.

Het is geen toeval dat deze twee verhalen samenkomen in een ontmoeting tussen volkomen vreemden. Ik geloof er in dat heel veel in ons leven is voorbestemd. Bali is een heel mystiek eiland en het spirituele in ons kan hier tot een hoger niveau komen als we daarvoor open staan. Daarom is het zo belangrijk om Bali te ontdekken in een langzaam tempo en in plaats van rond te rennen om zoveel mogelijk te zien proberen om alleen maar te “zijn. Het kan innerlijke rust brengen en een terugkeer in ons zelf.