Groeten uit... Seminyak (Pt. 2)
Groeten uit... Seminyak (Pt. 2)
De eerste dag in Seminyak besluiten we meteen een lange strandwandeling te maken naar het toeristische Kuta. Een wandeling van zo'n 1,5 uur. Het is wel wennen: die drukte, de muziek die van de barretjes afkomt, de verkopers die op je afstormen... Maar ja, dit is OOK Bali. En vervelend vind ik het eigenlijk niet: het is wel leuk voor de afwisseling. Gewoon weer eens de neon-reclames van Quicksilver, Billabong en Volcom. En Starbucks op de hoek. En het Hard Rock Café en Hard Rock Hotel. We lunchen in dé winkelstraat van Kuta en gaan daarna toch even de winkels in. De schade: een nieuwe boardshort (zelfs m'n pa stapt van z'n ballenknijper af en koopt een heuze tot over die knieën (!) vallende surfbroek), een nieuwe korte broek, wat nieuwe t-shirts en Bob vind zelfs een leuk hoedje. Tot grote frustratie van... mezelf, want ik had hem zelf wel willen hebben. Maar ja, mijn hoofd is - voor bijna alle hoeden - te groot. Zit te veel in denk ik (A) Tot slot zien we de zon - overigens RAZENDSNEL - in de zee zakken en lopen in het donker terug naar Seminyak...
Naast chillen, een beetje slapen, dan weer relaxen en dan voor de verandering maar weer eens bommetjes in het privé-zwembad maken wordt er ook nog wat cultuur gehapt. Zo kijken we - lekker saai - een zonsondergang op een klein strandje, dat we helemaal voor onszelf hebben, vlakbij de zeer toeristische tempel Pura Tanah Lot. Die tempel ligt op een eilandje en is bij eb te voet bereikbaar. Best een mooie plek maar als je je door honderden souvenirstands hebt gewerkt en daarna ook nog eens honderden toeristen om de tempel heen ziet dartelen is de hindu-magie toch ver te zoeken. Als we drukte willen gaan we wel naar Disneyland ;-)
Gelukkig zijn er om Tanah Lot prachtig rustige strandjes waar we dan wel alle rust hebben om de zon - wederom RAZENDSNEL - te zien ondergaan.
Ook zijn we naar Ubud geweest. Ubud en omgeving is het 'kloppend hart' van Bali als het gaat om de Balinese cultuur. Veel dans, zang, kunst, musea en kilometerslange straten met alleen maar arty farty winkels: van kledingboetiekjes tot woonaccessoires. En in de dorpen eromheen heeft ieder dorp z'n specialiteit: batik, houtbewerking, goud, zilver, schilderijen etc. etc. En echt, je kan je niet voorstellen hoe lang sommige winkelstraten zijn. Met de auto is het soms echt tien minuten rijden!
Stiekem toegeven, we hebben Disneyland ook even opgezocht: we zijn naar het Sacred Monkey Forest geweest. Een stuk bos waarin apen wonen (die hier heilig zijn). M'n ma had net bij een warung wat bananen gekocht die ze nog angstvallig probeerde op te ruimen maar die kleine aap had die gele rakkers natuurlijk al lang gezien. Of geroken.
Terwijl ze de pisangs dus nog in haar handen had begon de goochem meteen aan haar rok te trekken whahahaha! Ma dacht dat hij haar fototoestel wilde pakken - hoe naief - maar toen ze besefte dat hij achter haar bananen aan zat gooide ze ze gauw weg... maar uit het zicht van de aap! Dus die bleef maar aan haar rok hangen muwha! Uiteindelijk was pa haar redder in nood - zoals altijd - en bevrijdde haar uit de klauwen van de bloeddorstige aap. Wat een Tarzan hè?
Het was een superklein hutje onder een zinken dak dat echt bij drie harde scheten om zou vallen. Maar... met een grote BBQ aan de straatkant met daarnaast een grote emmer vol met marinade. En het was er vooral... hectisch! Gelukkig was er nog een tafeltje voor ons en was het enigszins acclimatiseren na de hele dag in alle rust cultuur snuiven. Maar toen de ribjes kwamen... verdween alles als sneeuw voor de zon. Zelfs de Weber-BBQ-koning himself (m'n pa) ging helemaal overstag: deze waren zoals beloofd G-O-D-D-E-L-I-J-K. Ze vielen letterlijk van het bot af en waren top gemarineerd. Na alle nasi, mie en noodles een ware verademing!
En tja... dat was het eigenlijk wel! Er wordt hier en daar nog wat geshopt in Seminyak - vooral door de dames - maar voor de rest is het gewoon lui op je gat liggen, je op je wenken laten bedienen en een beetje bijkleuren in het Balinese zonnetje. Hier en daar hangen de vellen er al bij maar goed, alles beter dan straks weer terug naar Nederland gaan. Voorlopig houden we ons nog maar even met één ding bezig: waar eten we vanmiddag/vanavond?
Tot zover dit drie-luik over onze reis naar Bali! Morgen vliegen we terug via Singapore en zullen maandag om 7 uur landen op Schiphol. Maar daar wil ik stiekem nog niet aan denken... Dank voor het lezen, tot de volgende keer en ik ben nu al benieuwd vanuit welk land en welk werelddeel de volgende "Groeten uit..." vandaan gaat komen!