Een dag in het leven van...

Door: BeginmetA

Geplaatst op Jun 13, 2016

Urenlang op de achterbank in een Tata van Varanasi (India) naar Lumbini (Nepal). Zo’n tien uur hebben we erover gedaan. Het allermooiste: een hele dag glijdt aan je voorbij.

Nog voordat de zon het landschap kan verwarmen, zijn we vertrokken. Van het hotel krijgen we een ontbijtpakketje mee, want het buffet was nog niet geopend. Natuurlijk geniet je tijdens zo’n lange rit van de omgeving, de dorpjes, de natuur. Maar de mensen maken het uniek.

Terwijl we het ontbijt nuttigen zien we hoe iedereen langzaam wakker wordt. Een vrouw in bonte kleuren is al vroeg in de weer. Ze maakt van koeienmest kleine ronde plakken en plakt ze tegen een muurtje. We zien dit meer mensen doen. Na zes uur zijn deze rondjes droog en worden ze gebruikt als brandstof. Ze zijn dus nu al bezig met de briketten voor het avondeten.

Rond acht uur lopen kinderen in uniform langs de weg, richting school. Rugtassen, soms groter dan zijzelf, worden meegesjouwd. Bij de schooltjes stoppen we even. We hebben namelijk bellenblaas en stoepkrijt bij ons. De kinderen op het schoolplein kijken even verbaasd. Dus volgt er een demonstratie. Niet snel nemen ze het van ons over. Hopelijk komt de lesplanning van de juffen en meesters niet in het gedrang.

Daarna zien we mensen aan het werk of onderweg naar de markt. De opbrengst van het land wordt in balen verzameld langs de weg. Er staat niemand bij. Als we vragen aan de chauffeur of dit niet wordt gestolen, zegt hij: “Nee, daar heeft toch iemand hard voor gewerkt?” We kijken even op onze Westerse neus. Inderdaad, daar blijf je gewoon vanaf.

Op het heetst van de dag zijn er maar weinig mensen op straat en ook wij dommelen even weg ondanks het gehobbel van de auto. Aan de gevaarlijke inhaalmanoeuvres zijn we inmiddels wel gewend.

In de avond zien we hoe de rondjes gedroogde mest inderdaad worden gebruikt om op te koken. De meesten koken buiten. Typische Indiase geuren waaien af en toe de auto in. Zo komt langzaam een einde aan een Indiase/Nepalese dag en zijn wij op de plek van bestemming. Heel bijzonder: de gewone dingen van de dag.