Kunstgebit verloren

Door: DICKV

Geplaatst op Feb 12, 2011

Deze blog is geïnspireerd door een foto van Huff van een oude vrouw met haar tandeloze mondje.


Tijdens ons verblijf in Varanasi liepen we bijna iedere dag langs de Ghats, en op een gegeven moment kennen alle bootsjongens je wel. En dan krijg je vanzelf dat ze je gaan groeten: How are you today,etc. Maar ook deze opmerking: You walk every day and never you take a boat from me!You broke my heart!

Nou dat soort opmerkingen gaan natuurlijk niet in je kouwe kleren zitten. Dus op een morgen liepen we rechtstreeks naar hem toe en zeiden: "Now we take a boat from you! ! " Zijn mond viel open en we maakten gelijk een goed prijsje voor een lange boottocht. Lekker langzaam en dicht bij de kant varen we richting spoorbrug. We passeren de Burning Ghat waar een stuk of 12 vuren branden,dat betekend dus evenveel body's! dat gaat hier 24 uur per dag door! Voorbij de Burning Ghats wordt het rustiger en we zitten wat dromerig naar het vieze water van de Ganges te kijken waar van alles indrijft.Bloemslingers,plastic zakken,gevuld en ongevuld. Nog meer plastic troep,maar ineens zie ik ook een mooi glimmend blikje! Ik wil de roeier waarschuwen maar hij heeft het allang gezien en roeit er opaf. Snel vist hij het blikje uit de rivier. We zijn nieuwsgierig wat daar in kan zitten! Het ziet er heel nieuw uit! De roeier wringt het deksel eraf en laat ons de inhoud zien. Een splinter nieuw kunstgebit! Aangezien ik zelf een kunstgebit draag, heb ik onmiddellijk medelijden met de eigenaar die dit verloren heeft.
Kom laten we het meenemen en bij de politie brengen afd. gevonden voorwerpen. Maar in één snelle beweging kiepert onze roeier het kunstgebit uit het blikje de rivier in en bergt het mooie blikje zorgvuldig op! Dat is veel meer waard dan dat kunstgebit!
Weer een ervaring die je bijbrengt dat je jouw levenspatroon en waardes in India niet gelden en dat je die bij moet stellen.Iedere dag!