Druk weekje (dag 10 t/m 14)

Door: Kokkeeri

Geplaatst op Mar 5, 2012

Na de eerste week voornamelijk informatie verzamelen, documenten lezen en vragen stellen ,gaat nu eigenlijk het echte werk beginnen. We zijn het er over eens dat er een operationeel marketing communicatieplan komt en een brochure voor de 3 doelgroepen. Dat betekent dat we even moeten aanpoten. Gelukkig is Saïf weer terug en kunnen we veel samen doen.
Dat betekent niet altijd dat het ook sneller gaat. Saïf is gezond eigenwijs en laat zich alleen met goede argumenten overtuigen. Dat houdt mij ook scherp. Gelukkig zitten we behoorlijk op één lijn, maar er zijn voldoende discussies. Bovenaan op het programma staat het AIDA; een marketing-model dat al wat jaren mee gaat, maar elke keer weer zijn waarde bewijst. Via Attention vragen, gaan we Interest opwekken, deze interesse ombuigen naar Desire en als de wens mee te doen er is, vestigen we de aandacht op Action. Alle inspanningen moeten natuurlijk wel ergens toe leiden…

AIDA werkt vooral goed bij het schrijven van wervende teksten, maar je kunt het eigenlijk voor alle communicatie inzetten. Saïf kent het model van zijn opleiding, maar heeft het nog nooit eerder praktisch gebruikt. Hij pikt het snel op. Voor de lunch, zoals ik inmiddels helemaal gewend ben, gebracht door de Tiffin-wallah, hebben we het model ingevuld voor de 3 doelgroepen. Best voortvarend, ook al lunchen we pas om 14:00 uur. ’s Middags timmer ik nog de SWOT in elkaar. Altijd goed om dit door een relatieve buitenstaander te laten doen. Dat maakt de zaak iets objectiever. Al ben ik inmiddels ook wel geraakt door de passie waarmee team-Medha acteert. De motivatie en de overtuiging waarmee zij te werk gaan is erg bijzonder. Alles staat in het teken van het realiseren van hun missie; het aan het werk helpen van duizenden achtergestelde Indiase jongeren. En ik ben eigenlijk best trots dat ik een bijdrage mag leveren!

Een groot deel van de overtuiging dat de Medha missie gaat slagen ligt in het, voor Indiase begrippen, revolutionaire opleidingsprogramma. Zij gaan zich vooral richten op vaardigheden en attitude in een uitgebreid trainingsprogramma dat bestaat uit Engels, ICT-vaardigheden, Business en Finance. En dit alles doorspekt met communicatievaardigheden en experienced bases learning. Op deze manier willen zij het gat tussen universiteits-onderwijs en de werkvloer (dat is een enorm probleem in India) dichten. Om te toetsen of de studenten die op dit moment een dergelijk programma doorlopen dit ook aantrekkelijk vinden, gaan we een kijkje nemen in een klas bij een concurrent. In het geheim geregeld met een opleidingsmanager die eigenlijk best voor Medha zou willen werken.

Dus stappen Saïd en ik in een rickshaw om een groep studenten in te lichten cq. te ondervragen. De weg naar het opleidingscentrum leidt ons door een vervallen trappenhuis naar de 3e verdieping van een erg benauwend gebouw. Alle tussenmuren zijn van glas en zo lijkt het alsof je een enorm aquarium binnenloopt. Met alle studenten als nieuwsgierige vissen. Met open mond gapen ze hun bezoek door het glas aan. We worden snel naar een achteraf kamertje geleid, waar we een voorbereidend gesprek hebben met de betreffende opleidingsmanager. Dat verloopt niet zo soepel. Meneer heeft 3 telefoons voor zich liggen, die constant rinkelen en die hij ook steeds opneemt. Daarnaast loopt er elke minuut iemand het kamertje binnen met vragen. Na de zoveelste onderbreking zucht ik een keer diep en vraag of we het gesprek nu kunnen afmaken. Enigszins geschrokken verontschuldigd hij zich en vervolgt hij zijn verhaal. De telefoons blijven rinkelen , maar hij drukt ze nu één voor één weg, uitzetten is nog iets te veel gevraagd. Saïf geeft me een vette knipoog. Hij kan wat directheid wel waarderen.

Dat is het grote moment aangebroken. Wij gaan de klas in. Alle studenten gaan netjes staan en begroeten ons. Omdat bijna niemand Engels spreekt, doet Saïf voornamelijk het woord. Opvallend is dat tijdens onze sessie er vele studenten aanschuiven. Waarschijnlijk is mijn aanwezigheid spannender dan de eigen les. De studenten werken in ieder geval goed mee en na 45 minuten staan we weer buiten met veel nuttige informatie. Saïf en ik zijn er nu nog meer van overtuigd dat Medha het, in ieder geval voor de studenten (financieel en voor hun toekomst) een stuk beter gaat doen.
De donderdag staat in het teken van mijn workshop. Ik wil met de 4 medewerkers aan de slag met denken vanuit de klant (in dit geval de student, de universiteit en de werkgevers). Medha’s opzet, denkwijze en trainingsprogramma zit prima in elkaar, maar soms vergeten ze een beetje te denken aan het belang (what’s in it for me?) van de betrokken partijen.

We gaan eerst nog eens aan de slag met het gewenste imago en wat dat betekent voor het handelen van Medha. Er ontstaat weer een leuke discussie, waarbij de inbreng van de nieuwelingen, Saïf en Sarita, de oprichters, Byomkesh en Chris, dwingt tot het zoeken naar goede argumenten.

De 2e oefening is het voorstellen van Medha als een persoon. Hoe moet deze persoon handelen, wat zijn de bijbehorende karaktertrekken en zelfs de kledingkeuze komt aan de orde. De discussie is deze keer best heftig, vooral als bekende Indiërs naar voren komen als rolmodel. Politici, Bollywood-sterren, de familie Ghandi…er komen velen personen langs. Maar aan iedereen in India kleeft blijkbaar toch iets. Dus uiteindelijk gaan we voor wat Bollywood characters / rollen, die iedereen in India wel kent.

Het slot van de workshop blijkt lastig. Het bedenken van korte slogans, de belangrijke boodschap en de, o zo belangrijke, ‘Why should I care’ vraag. Hier stokt even de creativiteit van de Medha-mensen. Ondanks al het voorwerk en de vele voorbeelden, blijkt dit, laat op de donderdag middag, even te lastig. Maar ook in India kunnen ze praktisch zijn. Ze geven mij gewoon de opdracht om nat het weekend terug te komen met al dit materiaal. Ze hebben me tenslotte niet voor niks naar Lucknow laten komen….