Daar loop je dan, nog bijna nacht, richting de Taj Mahal. Haast niemand op straat, alleen een vleugje riool lucht vergezeld je zo nu en dan. Dan bij de poort blijk ik nog niet de 1e de zijn, ik ben 4e in lijn. Gelukkig hebben er een paar rugzakken bij (die moeten eerst gecheckt worden, mijn gids neemt die van mij mee). Er staat nog 1 toerist met alleen een camera, heb 'm goed bekeken en ik ben vast en zeker sneller dan hem;)
Na een dik uur wachten, blijkt het bewerken van de bewakers effect te hebben gehad. 1 minuut voor officiële opening gaat het hek open (het zou je maar gebeuren dat de 2e ingang eerder open is). Snel door de gate en vervolgens een paar honderd meter hardlopen. Ik krijg wat vreemde blikken, maar het werkt. Ik heb de toegangspoort en heel de Taj, voor mij alleen. Een paar minuten om foto's te maken zonder selfie makende toeristen, een paar minuten om o.a. deze foto te maken. Daarna weer een sprintje naar het platform, om ook daar weer even het mooiste gebouw op aarde voor mij alleen te hebben. De middag ervoor was ik overigens al even 'binnen' geweest om de situatie exact te bekijken.
Want mooi, dat is het zeker, moet wel eerlijk zeggen dat ik de magie van bijv. Petra en Machu Picchu sterker vond.

Tijdens mijn bezoek stonden 3 v/d 4 pilaren in de steigers. Omdat ik graag de Taj Mahal laat zien zoals hij bedoeld is, zijn deze middels PS verwijderd.