Als je de Taj Mahal van binnen wilt zien - of de tuinen wilt bewonderen - dan loont het om zo vroeg mogelijk te gaan en minimaal een uur voordat de deuren open gaan in de rij te gaan staan. De deuren openen een half uur voor zonsopgang en sluiten een half uur na zonsondergang. Als je je kaartje vooraf online koopt, hoef je niet ellenlang in de wachtrij te staan. Bijkomend voordeel van vroeg gaan is dat je de zon op ziet komen en de Taj prachtig gereflecteerd wordt in het water van de fonteinen. Wil je de Taj Mahal zonder de mensenmassa's bewonderen? Stap dan in een van de bootjes en steek de Yamuna-rivier achter het paleis over. Al vanaf het water heb je mooi zicht op het paleis, maar al wandelend langs de oever aan de overzijde kun je in alle rust genieten van het uitzicht. Om je heen zijn Indiërs aan het werk op het land en lopen geitjes rond te banjeren. Een mooie manier om een van de grootste bezienswaardigheden van India te zien én in contact te komen met de locals.

Het Indiase Hampi laat zich het best omschrijven als het ‘Bagan van India’. In de directe omgeving van het dorp vind je een grote verzameling ruïnes waartussen je je een heuse Tomb Raider voelt. In de veertiende en vijftiende eeuw bloeide deze stad volledig op en werd het schathemeltjerijk. Zó rijk, dat de moslimleiders in het noorden van India naar het welvarende zuiden trokken en de stad plunderden. Wat overbleef waren ruïnes, die vandaag de dag een glimp tonen van de enorme welvaart en meesterlijke architectuur. Het is een raadsel waarom Hampi nog zo onbekend is, want de archeologische vindplaats kan wedijveren met de veel bekendere overblijfselen van de Maya's en Egyptenaren.

Fort Kumbhalgarh in India hoeft op de lijst met ’s werelds langste muren alléén de Chinese Muur voor zich te dulden. Vanaf het 38 kilometer lange bouwwerk, dat boven op de Aravalli-heuvelrug staat, heb je een prachtig uitzicht over het eindeloze groene landschap. In tegenstelling tot de Chinese Muur kom je hier bijna geen toeristen tegen. De indrukwekkende verdedigingstechniek stamt uit de vijftiende eeuw en was uitermate succesvol; het fort is maar één keer veroverd in de lange geschiedenis. Gelukkig is Kumbhalgarh nooit veroverd door toeristen.

De Vallei van Ajabgarh in India is een klein, onbekend maar schitterend gebied ten noorden van de stad Jaipur. Hier vind je forten, verlaten steden, tempels en het meest pittoreske, authentieke plattelandsleven van Rajasthan. Bijzonder is een wandeltocht door de verschillende dorpen. Er is nauwelijks verkeer en op elke hoek wachten mooie taferelen: aan waterpijpen lurkende mannetjes, onkruid wiedende boeren op de rijstvelden en douchende kinderen bij de waterpomp. De beste tijd voor een dorpswandeling is ’s ochtends vroeg of einde middag — dan is de activiteit het grootst.

Het wordt ook wel de baby-Taj genoemd: de tombe van Itimad ud-Daulah. Net als de echte Taj Mahal ligt deze tombe in Agra en is deze opgetrokken uit wit marmer. Dit is echter geen ode van de ene geliefde aan de andere, maar een ode van kind aan ouders: de tombe werd gebouwd door Nur Jahan, de vrouw van Mogolheerser Jahangir, voor haar vader en moeder. Het bouwwerk werd afgemaakt in 1628, terwijl aan de echte Taj werd begonnen is 1632: het wordt dan ook gezien als een schets voor de befaamde Taj Mahal.

Het zijn de betere feestjes, die waarbij je de volgende ochtend je gasten moet aansporen weer eens op huis aan te gaan. In het Zuid-Indiase Madurai, ook wel ‘de stad van de feesten en tempels’, doen ze er een schepje bovenop. Elk jaar vieren één miljoen hindoes hier het Chithiraifestival. Het hemelse huwelijk tussen de god Shiva en de godin Parvati is dan ook een uitstekende reden om een nachtje door te halen — of beter, twaalf dagen aan één stuk. Het epicentrum is de kleurrijke Minakshitempel.

Wist jij dat India ook heerlijke bounty eilanden heeft? Ver verwijderd van het Indiase vasteland, in de Indische Oceaan, vind je de Andaman eilanden met hagelwitte zandstranden, direct daarachter dichte jungle en kleurrijke koraalriffen in de zee. Wat de eilanden uniek maakt is de enorme olifantenpopulatie. De dieren deinsen er zelfs niet voor terug om het strand op te lopen en een verfrissende duik te nemen in de zee.

Ingeklemd tussen de Himalaya en het Karakoramgebergte, en grenzend aan China en Pakistan, ligt een klein en overwegend boeddhistisch stukje India dat alleen tussen juni en september begaanbaar is: Ladakh. De busreis naar Leh, de hoofdplaats van Ladakh, leidt over wat aanvoelt als de gevaarlijkste weg ter wereld. Ladakh is in alles het ‘andere’ India. Een plek waar je niet snel een tweede keer komt. Breng na een dag wennen aan de hoogte (3500 meter) een bezoek aan de mooiste kloosters van Ladakh: Hemis, Thiksey, het nonnenklooster Nyerma en aan het zomerpaleis van Shey. Vervolgens kun je gaan trekken. Met zijn grillige granieten pieken, groene oases, gele gersteveldjes en zilveren rivieren is het een paradijs voor hikers, met een scala aan meerdaagse trails op verschillende niveaus.