Terug naar de bewoonde wereld
Odisha
India
Jelle51
Terug naar de bewoonde wereld
Vandaag al weer de laatste wandeling, we maken een lange trektocht door een bosrijke omgeving, Het is een wandeling door bosrijke omgeving. We bezoeken de Dharua Gond, Hun naam komt van Dhur wat stof betekent Het is de oudste stam van India, ze hebben een Negroïde uiterlijk. De vrouwen dragen grote zware enkelbanden. We worden hartelijk verwelkomt door de vrouwen van het dorp. Een van de dorps kinderen heeft een grote wond aan zijn been, Het ziet er smerig en etterig, maar we mogen de wond niet verzorgen, zij gebruiken hun eigen middeltjes.
Voor de middag verlaten we het stammen gebied en gaan weer op weg naar de bewoonde wereld. Onderweg eten we een traditionele maaltijd, met rijst, nan chapati (indiaas brood) puri (een groentemengsel) verder een heerlijk gerecht met dadels en tomaten en natuurlijk bij iedere maaltijd dal als bron van eiwit. Nog even de bosjes in en de reis gaat weer verder, We zijn op weg naar Raiagada waar we zullen overnachten in een eenvoudig hotel. In het hotel schrikken we wel, tjonge wat vies. Er is in de wijde omgeving geen restaurant te vinden, dus we moeten hier wel eten. De placemat zijn zo vet, dat ze aan je armen blijven plakken, JAKKES!! Als we terug op onze kamer komen, is het helemaal schrikken, het bed zit onder de beestjes en als ik een plankje op til van het bed zitten twee kakkerlakken ons eigenwijs aan te kijken. Hier slapen wij dus niet in, wij blazen ons luchtbed op en kruipen in onze lakenzak. We slapen op de grond. Ik zeg in het donker: het zou mij niet verbazen als hier ook ratten zitten, dit had ik beter niet kunnen zeggen, want mijn eega heeft het niet meer.
Na een ontbijt gaan we richting Gobalpur on Sea. We bezoeken onderweg een Tibetaans vluchtelingenkamp en het nabijgelegen Chadrangiri klooster. We wandelen erheen, want de weg is zo slecht dat we er met ons vervoer niet kunnen komen. Langs de weg zien we duizenden gebedsvlaggen in een bonte rij. Het is bijna lunchtijd als wij er aankomen. We hebben geluk, want puja (gebedsdienst begint net) Blootsvoets betreden wij de gebedsruimte, behulpzame monniken leggen kussens voor ons klaar, waar we op kunnen zitten. We zijn diep onder de indruk, wat is dit mooi om mee te maken. Als de gebeden worden opgelezen krijg je gewoon kippenvel. Wat is het toch erg dat deze mensen niet in hun eigen Tibet kunnen wonen. Na de dienst zien we buiten de jonge monniken, eigenlijk zijn het nog kinderen, in de rij staan met hun, wachtend op eten. Ze zien er prachtig uit in hun rood met gele kleding.
Vroeg in de middag komen we aan in Gobalpur on Sea en gelukkig en beter hotel, onze kamer heeft 4 bedden, dus ruimte genoeg. Er wacht ons nog een verrassing, onze kok bied ons een vis barbecue aan, onder een grote mangoboom aan het strand. We krijgen kreeft, garnalen en verschillende soorten vis. Ook is er bier en rum. Dat is genieten mensen en helemaal rosig gaan we terug nar het hotel en slapen als rozen tot 9 uur de volgende ochtend. We hebben nog een hele dag om lekker langs het strand te wandelen en van het stadje te genieten. We gaan op pad, maar zijn nog geen tien minuten onderweg, als het verschrikkelijk hard gaat regenen. De regen duurt de gehele dag, Dus gaan we maar lekker op het terras van ons hotel een boek lezen.
Foto's
