Spannende momente en versierde vrouwen.
Spannende momente en versierde vrouwen.
Wow wat is dit mooi, voor ons een prachtig uitzicht op glooiende heuvels waar tegen rijstterrassen en geel bloeiend mosterdzaad zover je kan kijken. Tussendoor watervalletjes die de rijst bevloeien. Enkele boeren zijn het land aan het bewerken en de rode aarde glanst in de zon. Her en der staan eeuwenoude bomen in het landschap, We zijn aangenaam verrast dat het landschap zo mooi is in Orissa. Wij hebben een lange wandeling gemaakt om hier te komen en zijn op weg naar een Tatoo faced Desia Khond dorpje. ( Khond betekend heuvel) Soms lopen wij door manshoge vegetatie, er is een gids uit de omgeving ingehuurd om de weg te vinden. Soms moet hij aan de boeren vragen hoe wij verder moeten., maar we komen toch waar we willen zijn, bij de Tatoo faced Desia. De mensen bekijken ons nieuwsgierig want wij zijn de eerste witte mensen in twee jaar die het dorp bezoeken. Maar O jee de kleintjes jonger dan drie jaar hebben nog nooit van die enge witte mensen gezien. Huilend en gillend vluchten ze onder de sari's van hun moeder of oma. De vrouwen van deze stam, hebben grote tatoeages in hun gezicht. Eeuwen geleden is deze traditie ontstaan, omdat de jonge vrouwen werden ontvoerd en als lustobject aan mannen werden verkocht. De jonge vrouwen maakten tatoo's in hun gezicht om niet meer aantrekkelijk te zijn, later is dit een traditie geworden.
In de middag maken wij een wandeling door heuvelachtig gebied vol fruitbomen en exotische vegetatie. We lopen de steile “Niyangiri Hill”op deze hoogte wonen de Dravidische Donguria Khond. De vrouwen zien er prachtig uit, zij dragen veel sieraden. Opvallend zijn de vele haarspelden, sierkammen en mesjes die zij in hun haar hebben. Grote oorbellen en kettingen maken het plaatje compleet. Als we een tijdje hebben rondgelopen, worden we door onze gids gesommeerd om weg te gaan, want een stel dronken mannen wordt vervelend. De mannen van deze stammen zijn stevige innemers die wel een paar dagen zonder eten kunnen maar geen dag zonder drank. De sfeer wordt grimmig als zij geld eisen voor het nemen van foto's van de vrouwen. We vertrekken voordat het uit de hand loop
De volgende ochtend “feest” we gaan naar de markt, ik ben gek op markten er is zoveel te zien. Vanaf de heuvels komen de vrouwen met manden volgeladen naar beneden lopen. Ook mannen slechts gekleed in een lendendoek, gewapend met pijl en boog gaan op weg naar de markt. Waag het niet om foto's te maken van deze mannen, want dan reageren ze agressief. Van verder weg komen auto's volgeladen met mannen de heuvel af. De markt is inderdaad een feest, wat een kleuren, overal ligt fruit en groente uitgestald, maar er wordt ook vee, vis en kippen verkocht. We dwalen een paar uur rond, kopen wat souvenirs en proeven wat gefrituurde lekkernijen.
De bedoeling is dat we in de middag naar de Bonda's gaan. Maar door acties van de maoisten in het gebied is het niet mogelijk om er heen te gaan. Het is te gevaarlijk, voor ons maar vooral voor de chauffeur van onze bus, want de Maoisten willen een staking van de bussen. Door dit gedoe moeten we een paar honderd kilometer omrijden. Tja je moet wel eten dat het een reis is ver van de gebaande wegen. Uiteindelijk komen we aan op onze kampeerplek, wij zijn bekaf, maar hulde aan de chauffeur die er toch maar mooi voor heeft gezorgd dat wij hier zijn gekomen. De kampeer plek stelt niet veel voor, maar het uitzicht is weer geweldig. Vanuit onze tent hebben we prachtig uitzicht over een dal. Na een heerlijke maaltijd gaan we weer in ons tentje. Ach kamperen is zo slecht nog niet.