Reis door Arunachel Pradesch 2
Noordoost India
India
Jelle51
Reis door Arunachel Pradesch 2
Na een nacht in een ontzettend smerige kamer boven een loods, is de douche verbazingwekkend lekker, veel warm water en dat is genieten na enkele dagen met alleen een emmer koud water en een maatbeker om het water over je heen te gooien. Naar de kakkerlakken die krijgertje spelen kijken we maar niet en de muizen slapen waarschijnlijk, want die zien wij niet meer. Na een goed ontbijt gaan we weer op weg, maar na een half uur moeten we wachten, wegwerkers zijn bezig met de weg, waarbij gebruik wordt gemaakt van een Olifant om de boomstammen te verslepen, aan de overkant van de weg zien wij enkele mannen bezig met het opzetten van een soort hut bedekt met gras en bananen bladeren. Onze gids vertelt ons dat er een heilige mithum geofferd gaat worden, omdat er een invloedrijk iemand ziek is en hij hoopt met het offeren van deze heilige buffel te genezen. Erg interessant en ik wil wel blijven tot het beest wordt geofferd, Wia denkt er anders over, dus euh! moeders wil is wet en we gaan verder.
Tegen de middag stoppen we op een mooi plateau, we hebben lunchpakketten bij ons en genieten van de prachtige omgeving. Nieuwsgierig komen er wat kinderen bij ons zitten, waar die opeens vandaan komen, er is geen huis te bekennen. We pakken weer in en verder gaat ons avontuur. We horen het overheersend geluid van de lelalee, een groot insect dat een oorverdovend geluid maakt.
We bezoeken ook nog een paar dorpen, waar we hartelijk worden uitgenodigd om binnen te komen kijken. Binnen zitten ouderen nog geheel traditioneel gekleed, maar ze willen niet gefotografeerd worden. We laten onze fototoestel in de tas en genieten van een kop chai, en de heldhaftige verhalen van deze mensen. Tegen de avond komen we aan in ons hotel, dit keer een mooi en wat luxer hotel, waar we aan de balie een emmer heet water kunnen halen om ons te wassen. We gaan vroeg in bed en vallen gelijk in slaap.
De vorige dag hebben wij aangegeven dat wij graag een Minyong dorp willen bezoeken. Maar onze gids weet niet hoe hij contact kan maken met deze stam. Teleurgesteld gaan wij dan ook op weg. Maar na een uur worden wij ingehaald door de eigenaar van het hotel waar we hebben overnacht. Hij gebaart ons om met hem mee te gaan. Hij blijkt een afstammeling van de Minyong te zijn en spreekt de taal. In no time is geregeld dat wij de oorlogsdans van de Minyong krijgers krijgen te zien. Prachtig uitgedost in mooie geweven stoffen en getooid met traditionele hoofddeksels getooid met veren. De dans is indrukwekkend en ziet er woest uit, onze fototoestel maakt overuren! Na de voorstelling maken we kennis met de hoofdman en krijgen we mandarijnen en thee aangeboden. We vragen de hoteleigenaar wat we hem schuldig zijn, maar hij wil niets en vind het fijn dat wij hebben genoten van de oude gebruiken van de Minyong.
Vroeg in de middag komen we aan in waar we naar de markt gaan, waar de heetste pepers ter wereld worden verkocht de Nagapeper, en ik verzeker je HEET dat ze zijn. Al slenterend en genietend van deze Indiase markt, worden we op een gegeven moment lastig gevallen door een zwerver, hij wil geld en is dronken. Als een marktvrouw die kippen verkooopt het ziet, begint ze op de man te schelden en zegt dat hij op op moet houden. Om dit kracht bij te zetten pakt ze een kip, draait aan de kop en trekt in één beweging de kop van de romp. De man kiest het hazenpad, Wia is verbouwereerd en ik lig in een deuk, net als de kippenvrouw. We pakken nog even een terrasje en nemen een biertje, want morgen kan dat niet meer. In Nagaland geld een algemeen alcoholverbod.
Foto's
