Tocht door Arunachal Pradesh
Noordoost India
India
Jelle51
Tocht door Arunachal Pradesh
Vlinders in de mooiste kleuren en sommige soorten zijn erg groot faldderen om ons heen. Een man met alleen een lendedoek om staat ons te bekijken vanaf zijn balkon. Een moeder verzorgd haar baby en roept een hond om de billetjes van het kind schoon te likken. We staan in verwondering om ons heen te kijken. Er is veel bedrijvigheid in het dorp, mannen die manden vlechten en vrouwen die met grote manden hout op weg zijn naar hun huis. We zijn in Arunachel Pradesch en ver weg van de gebaande wegen, eigenlijk zijn hier niet eens wegen, we reizen met onze jeep over modder-paden.
We zijn vanochtend in alle vroegte vertrokken uit Ziro, de hoofdstadven Arunachel Pradesch en zo gauw de zon opkwam zien we een groen tropisch landschap aan ons voorbij trekken. Schitterend zijn de uitzichten als we langs de oevers van de Subansiri rivier rijden. We zijn op weg naar Daporijio en onderweg bezoeken we enkele Hill Miri dorpen. De mensen zijn zeer vriendelijk en nodigen ons uit om een kop thee bij hen te komen drinken, in de grote bamboehuizen, wonen grote families en iedere familie heeft hun eigen vertrek. Een aardige grijsaard met een mooie sik, laat trots de hoorns van gedode buffels zien. De vrouwen dragen grote ronde oorbellen. Gelukkig voor Wia is de bamboebrug vervangen door een stalen loopbrug zodat zij toch mee kan naar die mooie dorpen. Als we de brug over willen steken worden we tegen gehouden door twee mannen die proberen een koe de brug over te laten steken, maar het beest vertikt het en blijft halverwege de brug staan loeien. Wij moeten van de brug af en ja hoor, de koe begint te rennen, de boertjes hardlopend erachter aan.
Tegen de avond komen we aan in Daporijio, het stadje ligt mooi in een valei van de Subansiri rivier. Maar eerst moeten we met onze permit naar het politieburo en natuurlijk is de persoon die stempels moet zetten niet aanwezig, maar wel een ander mannetje, die de chef belt. Gelukkig arriveert hij binnen een half uur en kunnen we naar ons hotel, wat zeg ik!! HOTEL!! We rijden een loods binnen en daar boven hebben we een vieze muffe kamer, vieze lakens en nog smeriger dekens. Gelukkig hebben we onze lakenzak. Het vegetarisch eten smaakt prima en het is best gezellig in het stadje waar we vaak worden aangesproken door de jeugd die erg nieuwsgierig is waar wij vandaan komen. Als we bij on "hotel"aankomen is het licht uitgevallen en worden we door onze chaufeur naar boven gebracht, wij begrijpen niet hoe hij de weg weet in het donker. Als we onze kamer binnenkomen rennen de muizen naar alle kanten. Gelaten kleden we ons uit en kruipen in onze slaapzak, wij zijn stoere reizigers en storen ons niet aan ongedierte (of toch wel?).
Wordt vervolgd
Foto's
