EERSTE NACHT IN INDIA

Door: DICKV

Geplaatst op Jul 20, 2010

I repaired it Sir!

Het was onze eerste reis naar Azië. En dan ook gelijk maar naar India! De aankomst, zo midden in de nacht met alle geuren , de zware walm die hing over het hete asfalt, de kruiers,gidsen en weet ik veel wat voor andere mensen die naar je riepen ,schreeuwden, aan je trokken was eigenlijk wel een beetje veel van het goede. Maar goed we arriveerden dan eindelijk in ons hotel.Een groot koloniaal gebouw met hoge kamers, krakende vloeren,enorme grote en dikke deuren. We kregen de sleutel van een formaat waarmee we ook wel een kasteelpoort mee open konden krijgen. Maar na een nacht waarin we niet veel geslapen hebben vanwege alle geluiden,etc wilden we met die sesam open u sleutel onze kamerdeur open doen.Maar..... helaas zelfs na 10 minuten wroeten was het ons nog niet gelukt.Bonzen op de deur hielp niet, telefoon op de kamer was er niet.Wat nu.Er was wel een raam maar dat zat vrij hoog in de muur. Dan maar tafel onder het raam geschoven , stoel er bovenop en zo klom ik naar boven en kon gelukkig wel het raam openen. Het kwam uit op een plat dak.Ik wurmde mezelf door het raam en ging op het dak staan roepen en zwaaien naar de mensen die beneden liepen. Eindelijk wist ik de aandacht te trekken van iemand , en ik maakte hem duidelijk waarom ik daar stond! O.K sir! Somebody is coming!
Dus ik wurmde mijzelf weer terug de kamer in,aarzelend zoekend met mijn voet naar de stoel die vervaarlijk wiebelde.Maar toen voelde ik de veilige hand van mijn vrouw en wist dat het wel goed kwam! Na een paar minuten hoorden we gerommel aan de buitenkant van de kamerdeur en even later zwaaide die open! Gelukkig! Wij bedankten de oude kromme man die ons de weg naar de vrijheid had gegeven uitbundig. maar hij versperde ons de weg naar buiten ,stak zijn hand uit en zei: I repaired it Sir! " "Yes ,Yes,thank you!" was ons antwoord.Maar dat was niet genoeg , de hand bleef uitgestoken en zelfs nadat ik die hand uitvoerig had geschud en nogmaals hem hartelijk had bedankt veranderde er niets in zijn houding en in zijn woorden. Toen begon het tot ons door te dringen: Hij wilde een fooi! Voor al het werk dat hij had verricht! Vlug zocht ik naar een bankbiljet die ik in zijn handen drukte.Nog niet helemaal goed op de hoogte wat de koers en de waarde van roepies was heb ik hem zééér waarschijnlijk een weekloon in zijn handen gedrukt , want hij boog tot aan de grond! We zijn er 3 dagen gebleven en we hebben nog 2 keer van zijn diensten gebruik moeten maken. Nu gelukkig om de deur vanaf de buitenkant te openen. De sleutel wilde in onze europese handen niet doen wat in Indiase handen wel lukte.2 keer hebben we nog moeten horen: I repaired it Sir .Maar nu wisten we ondertussen wel hoeveel we moesten geven voor een kleine dienst.
En wat we ondanks alles ook wisten was: DIT IS EEN LAND OM LIEF TE HEBBEN, EEN LAND EN EEN VOLK OM LIEF TE HEBBEN!