Should I just go home, or keep on travelin'?

Door: Akerkvliet

Geplaatst op Jul 3, 2013

Het is 07:00 sóchtends

Mijn adem is wit en mijn tenen zijn gevoelloos.
Ik voel het gerommel van de motor van de bus
De zonnestralen reflecteren op de met rijp bedekte modder.

Ik ruik alle bekende lokale geuren
De mensen, het eten, de dieren, en de geur van diesel
Ze zijn nu een deel van mijn leven.

Ik kan de bekende geluiden horen, en zie de lokale kleuren,
De smaak nog in mijn herinnering van de al bekende avondmaal van gisteravond.
Het is gewoon een ander een dag - een reisdag die ik moet doorstaan​​.

Plotseling hobbelt de bus vooruit uit met een brul en een geknars van tandwielen,
De windvlagen in mijn gezicht door het vastgelopen raam,
En het landschap opent zich voor mij uit in al haar ongetemde ellende.

Dan pakt mijn hart het ritme op de van het geluid van de banden op de weg,
Er verschijnt en wilde schurkachtige grijns op mijn gezicht,
En ik dank de Heer, ik ben weer een ontdekker op weg naar de volgende onbekende bestemming.