Kerala
Kerala 4
Leuk jullie reacties, bedankt!
Gisteravond is er in het restaurant nog speciaal voor ons gezongen. Ingrid had bij toeval één van de serveersters horen zingen en complimenteerde haar met haar mooie stem. En na wat aandringen van haar collega’s zong ze voor ons. Echt schitterend! Vervolgens nam een mannelijke collega het van haar over. Al het personeel stond te klappen, mee te zingen en te swingen. Wat een leuke spontane actie was dat!
Omdat we nog even flink hebben geshopt vertrekken we een uur later dan gepland. Op zich geen probleem. Het is zondag en daardoor minder druk op de weg. In ca. 4 uur rijden we van Periyar naar Mararikulam, een klein dorpje14 km van Alleppey met eindeloos witte stranden. De lokale bevolking leeft van de visvangst. Het is jammer genoeg onze laatste dag met Biju. We zullen ‘m missen. Heb op al m’n reizen nog nooit zo’n fijne en leuke chauffeur/gids gehad. Als ik weer thuis ben zal ik een tip over hem plaatsen. Hij is echt super: een fantastische chauffeur met 18 jaar ervaring, spreekt ontzettend goed Engels, is attent, gezellig en heeft een goed gevoel voor humor. Trouwens heerlijk om geen gids te hebben, maar alleen een chauffeur. Lekker rustig. Voel me nu ook niet verplicht om belangstellend alle verhalen aan te horen en onder de indruk te moeten zijn van alle kennis die wordt gespuid. Biju weet veel, vertelt af en toe wat en als we meer willen weten vragen we het gewoon. Onderweg maak ik op zijn verzoek nog wat foto’s van hem. Die stuur ik ‘m per mail en ook een aantal prints per post.
In het resort, ook eco zoals de andere van deze organisatie en gebouwd in de stijl van het vissersdorpje, is het heel rustig. Stilte voor de toeristenstorm die met de feestdagen zal woeden. Zoals ik in een eerder blog schreef hebben we een upgrade gekregen en bewonen we hier een poolvilla die in het verleden zelfs Paul McCartney en Heather Mills tot tevredenheid heeft gestemd. Van zo’n riante accommodatie willen we optimaal genieten. Voor ons dus een dag in onze eigen grote tuin aan en in onze riante pool.
We worden voor de transfer naar Alleppey opgehaald door een chauffeur die ons, nog te vroeg voor de houseboat, door Alleppey toert. Bij een markt, waar geen enkele toerist te bespeuren valt, stappen we uit en maken we wat foto’s. Iedereen begroet ons enthousiast, maakt grappen en vindt het leuk om op de foto te staan. Om 12.00 uur is het inchecken voor onze houseboat, een rijstschuit die nu voor het toerisme wordt gebruikt. .We krijgen een reglement, programma en een menu te lezen met het verzoek om voor akkoord te tekenen. De 3-koppige bemanning stelt zich aan ons voor. Op de voorplecht staat een zitje met heerlijk luie stoelen, 2 ligbedden, een eettafel en aan de wand (te verschrikkelijk voor woorden) een flatscreen. Er zijn 2 slaapkamers, ieder met een douche. Tijd om een misverstand op te helderen. Eén slaapkamer staat tot onze beschikking, omdat we er maar 1 zouden hebben geboekt. Wat een onzin. Je kiest voor ’n boot met 1 of 2 slaapkamers. Wij hebben ’n boot met 2 slaapkamers geboekt. Na wat heen en weer bellen door de kok/reisbegeleider wordt de 2e slaapkamer van het slot gedaan en mag door ons worden gebruikt. Door de Backwaters varen we bepaald niet alleen. De dorpjes die we passeren zijn vanwege het ontbreken van wegen voor vervoer op het water aangewezen. Het openbaar vervoer is per ferry en langs het water staan groepjes mensen te wachten bij de haltes. Vrouwen en ook mannen wassen hun kleding door verwoed met de natte kleding op stenen te slaan. Potten en pannen worden geschrobd. De Backwaters zijn vol activiteit. Voor onze uitgebreide en heerlijke Kerala lunch wordt op een rustig plekje aangemeerd. Later op de dag kopen we bij een visser 3 grote blauwe tigerprawns voor het diner. Voordat het donker valt gaan we midden op het Vembanad Lake voor anker. Een douche, een drankje, kabbelend water en een prachtige zonsondergang.
In onze kamers is het bloedheet. De ramen mogen niet open vanwege de insecten. De airco wordt aangezet, maar werkt in maar één kamer tegelijk. Wat lijkt het ons aanlokkelijk om op de ligbedden aan dek te slapen. Helaas zijn die slaapplaatsen voor de bemanning bestemd. Na de fantastische lunch valt het diner wat tegen. De prawns zijn te lang gekookt en zijn verworden tot een pureeachtige smurrie. Ook de andere gerechten zijn minder smakelijk dan die van de lunch, maar dat kan ons niet deren. Om 22.00 duiken we ons bed in. Na verloop van tijd worden we wakker. IJs- en ijskoud is het. Ingrid en ik kruipen wat dichter tegen elkaar aan. Het helpt net voldoende voor ’n paar hazenslaapjes. Stijf van de kou staan we ’s morgens op. Er staat een westers ontbijt op ons te wachten. Ingrid moet vandaag haar dagelijkse dosa’s missen. Om 9.00 meren we aan en staat een chauffeur ons op te wachten.