Slenteren door blauwe steegjes

Door: Sgtravel

Geplaatst op Jan 7, 2016

Zit aan het ontbijt in m’n hotel te Luni , vandaag is de dag dat ik door de blauwe straatjes van Jodhpur mag struinen. Hier heb ik al lang naar uit gekeken, mede door de vele schitterende foto’s die ik van deze stad heb gezien op de site. Inmiddels staat de bus klaar voor vertrek, de eerste stop zal het Meherangarh fort zijn, een gigantisch complex dat hoog boven de stad uit toornt. Gebouwd door Rao Jodha in 1460 ter bescherming van de vijandige troepen, die vanuit Jaipur aan het oprukken waren. Vandaag de dag is het fort nog steeds in handen van de Koninklijke familie uit Jodhpur, maar mag je er als gewone sterveling ook rond kijken. Nu is dit al het vierde fort van de reis en sla ik het museum deze keer maar over, het uitzicht over de stad is wel een reden waarom ik hier naar boven ben gekomen. Hier heb ik dan ook ruim een uur van kunnen genieten, voordat we met de groep afdalen naar de binnenstad. Het pad naar beneden loopt door smalle steegjes waarvan er al enkele koningsblauw gekleurd zijn. Vroeger waren alleen de huizen van de Brahman een hoge kaste deze kleur, tegenwoordig heeft iedereen de bevoegdheid dit te doen. Nu had ik al enkele schitterende beelden in m’n hoofd van idyllische steegjes met blauwe gevels waarvoor een oud mannetje (bij enkele bekend als Arie) de krant zit te lezen. Of een Indische bollywood ster in een blauwe sari, voor een hemelsblauwe muur. Na acht minuten afdalen kom ik bij m’n eerste blauwe straatje, maar Arie is nergens te bekennen en de Bollywood schone is waarschijnlijk ook terug naar Mumbai. Het enige levende wezen in dit stukje Jodhpur is een geit, die me vanaf zijn verhoging aan staart. Bij gebrek aan beter maak ik een aantal foto’s van hem en loop ik verder naar beneden, tot aan de kloktoren bij de Sardar markt is de kleur blauw niet meer voorbij gekomen. Het is inmiddels half één en om vier uur vertrek de bus weer naar het heritage hotel in Luni, samen met een reisgenoot pak ik een snelle lunch bij de omelet shop welke ik vanharte kan aanbevelen.
Inmiddels heb ik nog drie uur en acht minuten over om door de straten en steegjes te slenteren, opzoek naar de idyllische plaatjes van het internet. Vanaf het fort had ik gezien dat we de beste kansen zouden hebben ten noordoosten van de markt, met de camera in de aanslag was dit het doel van de middag. bij het eerste binnenpleintje hadden we gelijk geluk, mooie blauwe muren met als blikvanger een tuktuk in de zelfde kleuren. Een paar straten verder was er een gevel die baden in het zonlicht, hier hebben we even gezet tot de juiste persoon voorbij zou lopen. Een man met zijn groentekar was voor ons het ideale model en konden we weer verder gaan, opzoek naar de spelende kinderen en vrouwen in mooie sarie’s. Inmiddels hebben we nog maar een uur over en is het slenteren veranderd in een ferme pas, het gaat toch niet gebeurden dat ik de blauwe stad verlaat met alleen een foto van een geit of tuktuk.
In de verte hoor ik wat kinderen lachen hier lopen we dan ook snel op af, wat een geluk de achtergrond van hun huis is inmiddels ook aangepast aan de laatste trend. Ze willen graag op de foto en zoals vele kinderen willen ze na elke foto het resultaat terug zien op m’n scherm. Als dank vragen we of er een winkeltje in de buurt is, waar we wat snoepjes voor ze kunnen kopen. Aangekomen staat er een vriendelijke vrouw achter de toonbank,die gekleed is in een mooie blauwe sari. Nadat de kinderen zijn weg gerend met hun buit wil ik toch wel erg graag een foto van haar maken, de winkel is daarin tegen erg donker. Haar man ziet dit ook en roept haar naar buiten, wat ik nog niet had gezien is dat de zijgevel van haar shop hemels blauw kleurt. Na mijn droomfoto van Jodhpur te hebben gemaakt, bedankt ik haar en lopen we weer terug naar de kloktoren. Waar we vier minuten voor tijd aan komen, nog genoeg tijd voor een welverdiende lassi !!!