Onbekend maakt Onbemind Deel 4

Door: Worldtraveller

Geplaatst op Mar 17, 2013

Shimla-Sarahan: Vertrek uit Shimla half 10, het ontbijt liep lekker uit. Dus later weg dan voorzien. Net buiten Shimla is het al raak, we zitten vast door verkeersopstoppingen. Na een tijdje gaan Jos en ik eens een kijkje nemen waardoor het komt. We komen langs vrachtwagens waar de chauffeurs liggen te slapen terwijl er hele gaten in de file ontstaan zijn. Door de vele regen is het glad van de modder, het is maar goed dat we een plu meegenomen hebben want het begint weer te regenen. We lopen zo een km of 4 denk ik, voor we bij de oorzaak aankomen. De weg waar ze aan werken is door de regen in een onbegaanbare modderpoel veranderd, het lijkt wel een glijbaan. Een opgeroepen shovel moest er doorheen zien te komen om de modder weg te schuiven zodat het weer een beetje begaanbaar word. Het kan ook eigenlijk niet anders dat dit gebeurd. Het vrachtverkeer en de diverse lijnbussen zijn de oorzaak. En het zijn er zoveel, die wegen moet wel kapot, daar is niets tegen bestand. Doordat de wegen relatief smal zijn moeten ze van de weg af om elkaar te passeren. Als je trouwens ziet hoe idioot hoog soms die vrachtwagens geladen zijn niet normaal meer, ze hellen soms zover over dat je denkt nu donderd hij om, maar het gaat vaak maar net goed. We deden over de eerste 20Km een uurtje of 3 voor er echt de gang in kwam. Was op zich verder een prachtige rit naar Sarahan maar we zijn blij dat we rond 9uur in het hotel aankomen. Eten en toen maar naar bed. Hotel is niet veel bijzonders, smoezelig en een beetje veel vies, India he.
Sarahan-Kalpa: We hebben voor we aanvangen met de volgende etappe de Bhimakali tempel bezocht. Dit is een hindoeïstisch gebouwen complex dat een beetje aan doet als een vesting. Niet alleen door de architectuur is het anders ook door de geschiedenis, hier werden mensenoffers gebracht. Wel heel iets anders dan de andere tempels die we tot nu toe gezien hebben. Na de lunch vertrekken we naar Kalpa. Onderweg rijden we kilometers langs een megaproject, een waterkrachtcentrale in aanbouw, alles moet wijken voor dit project. Als je ook kijkt hoe hier gewerkt word dan vraag je je af hoeveel slachtoffers dit wel niet kost. Vrouwen en mannen, soms zelfs kinderen zie je er werken. Geen fatsoenlijk schoeisel of fatsoenlijke kleding, veiligheid ho maar. Waar je ook kijkt alles grijs van het stof en vaak een grote modderpoel. De huisvesting een golf platen hutje of barak als ze geluk hebben. De rest slaapt in geïmproviseerde tentjes. Als we eenmaal dit gewrocht voorbij zijn word het een magnifieke rit naar Kalpa, steile hellingen, maar toch ook weer wegen waar India om bekend is(niet veel bijzonders dus)en veel appelboomgaarden. Hoe dichter dat we bij Kalpa komen, hoe meer het er worden. Als je trouwens ziet hoe ze de oogst verzamelen en klaar maken voor transport dan moet je je petje afnemen. Alles werkt hier met met liertjes en kabelbaantjes die de dozen appels naar de vrachtwagens brengen die al staan te wachten op centraal gelegen plaatsen. Soms zie je trouwens ook dat er mensen met die kabelbaantjes mee komen om een kloof over te steken, ze zitten dan in een bakje waar je je hond nog niet mee wil vervoeren. De hoogte begint trouwens ook een beetje op ons in te werken, langzaam aan komen we richting de 3000 mtr. In Kalpa komen we rond 6uur aan en gaan we meteen aan tafel. We hebben een mooi uitzicht vanuit de kamer op de omringende bergen. We slapen tussen de appels en abrikozen in en kunnen ze zo uit de bomen plukken. Dit is ook waar Kalpa om bekend staat, appels en abrikozen.