Onbekend maakt Onbemind. Deel 3

Door: Worldtraveller

Geplaatst op Mar 16, 2013

New Delhi-Shimla: Vroeg op voor de treinreis van Delhi naar Shimla die om half 10 vertrekt. We kwamen aan op het station in de stromende regen. Op zich geen probleem als je er redelijk dicht bij kan komen wat dus niet het geval is omdat het verkeer, zoals eigenlijk altijd wel in India verstopt zit. Koffers dus gepakt en lopen. We zijn door en door nat als we bij het stationsgebouw aankomen, het kwam er met bakken uit. De trein vertrekt van Spoor 2. Dus de trappen op en via de boven gallerij naar het juiste perron. Als we in willen stappen zien we dat een van onze koffers het loodje heeft gelegd en aan de onderkant is opengebarsten van het gebonk over de traptreden. Niet getreurd we zijn toch al nat dus ook dat kan er nog wel bij. We hebben vaste plaatsen in de trein die voor onze begrippen onwenzelijk lang is. Verzorging aan boord is perfect. Koffie, thee, eten alles is inbegrepen. We passeren op een gegeven moment Chandigargh een stad gesticht in 1953. In Kalpa stappen we uit en nemen daar een smal spoortreintje een zogenaamde Toy trein, aangelegd door de Engelsen in 1903. Spoorlijn is 96 km lang, brengt ons van 650 mtr naar 2000 mtr hoogte, heeft 919 bochten, 864 bruggen en 103 tunnels waarvan de langste 1143 mtr is. Tijdens de treinreis zie je dat de lokale bevolking gewoon alles uit de raampjes gooien, lege flessen, zakken met etensresten, blikjes, werkelijk alles. Aan het milieu denken ze hier niet, word tijd dat ze een heropvoeding krijgen. Na verschillende stops onderweg komen we aan in Shimla, een van de Hill stations uit de tijd van de Engelse overheersing. Het stadje heeft ook nog duidelijk Engelse kenmerken. Veel oude Engelse hotels en gebouwen. Ons hotel is echt een verrassing. Pracht kamer.
Shimla: In Shimla (Queen of Hills) op 1985 mtr is verder weinig te doen. We hebben er een wandeling gemaakt bergop naar Viceregal Lodge. Een oud landhuis waar oa de verdragen tussen Pakistan en India over hun onafhankelijkheid getekend zijn. Ook over de landgrenzen tussen India en Tibet werden hier de ondehandelingen gevoerd en ondertekend. Verder is het meer een dorpje zoals je vaker in de bergen ziet. Valkenburg bij ons heeft dezelfde uitstraling. Het is wel even rustig bijkomen. Alleen of de goden er mee spelen, we kregen weer een van die befaamde hoos buien op ons dak. Natter dan nat dus. Spaart weer een douche uit. Het dorp heeft wel weer iets aparts namelijk een lift om van het bovenste naar het onderste deel te gaan en ook omgekeerd natuurlijk. Shimla is namelijk opgebouwd uit een hoog gelegen deel en laag gelegen deel. Het bestaat verder uit een wir war van straatjes die onder een hoek van 45graden uit het dal omhoog klimmen naar het hoger gelegen stadhuis. We hebben hier ook de permits moeten regelen om in de Spiti vallei te mogen komen. Een heel gedoe, eerst het ene formulier invullen, toen weer een ander want het 1ste was niet het goede, een foto met de webcam laten maken. De permit moet dan nog een keer ondertekend worden tijdens een speciale zitting van een magistraat. Hij vond zijn computerafdeling de beste verbetering sinds tijden. Als je kijkt met welke apparatuur ze werken lijkt het wel het spul wat wij afgedankt hebben en naar de 3e wereldlanden sturen. In feite is India dat ook een 3e wereldland.