10 jaar geleden heb ik een reis gemaakt naar het noord oosten van India. Daar hebben we het Moeder Theresa Verzorgingstehuis bezocht, wat niet toegankelijk is voor toeristen, maar een medereiziger had daar 30 jaar geleden (toen) gewerkt op de mannenafdeling en was benieuwd hoe het er nu was. Bij hoge uitzondering mochten we er heen. Nou, het lag in de sloppenwijk van Calcutta en dat was duidelijk te zien. Vies, smerig en overal een grote bende. Kinderen liepen er in een onderbroekje en meerderen waren in hun blootje. Barre, barre ellende dus. Het kindje op de foto heeft een oude pop in haar handen en speelde er mee. In het tehuis waren doodzieke mensen en werden door vrijwilligers liefdevol verzorgd en de medereiziger vertelde later dat het nog precies hetzelfde was als toen 30 jaar geleden. We waren diep en diep onder de indruk van het bezoek en de straten er om heen.